Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Vaccinsoorten
- Vaccins en immunisatie
- Hoe vaccins werken
- Immuunsysteemfuncties
- Kudde-immuniteit
- De veiligheid van vaccins
Vaccins bedriegen het lichaam om een verdediging tegen bacteriën, ziekten en virussen op te bouwen. Eenmaal geïntroduceerd in het systeem, vallen de witte bloedcellen van het lichaam deze pathogenen aan en vernietigen ze. Vanaf dat moment houden deze kleine soldaten de wacht. Bij detectie verplaatsen ze zich onmiddellijk om de ziekte te vernietigen voordat deze voet aan de grond krijgt. Een vaccin is een voorwendsel, een soort dubbelmiddel dat het lichaam helpt beschermen.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Vaccins bevatten meestal een verminderde of gemodificeerde versie van een ziekte om uw lichaam in staat te stellen erop te oefenen en de antilichamen te ontwikkelen om het te bestrijden, als en wanneer u besmet raakt met de ziekte.
Vaccinsoorten
Artsen gebruiken een van de vijf typen vaccins om ziekten te voorkomen:
Vaccins en immunisatie
Vaccins en immunisaties zijn niet hetzelfde. Een vaccin doet zich voor als een ziekte om het lichaam te misleiden tot het opbouwen van antilichamen, net zoals het zou zijn na herstel van een virulente ziekte. Een immunisatie vertegenwoordigt de fysieke handeling van inenting met het vaccin. Voor ouders geeft een vaccinatieschema de leeftijd en de datum aan waarop kinderen specifieke vaccinaties moeten krijgen.
Hoe vaccins werken
In de bloedbaan zweven antigeen-presenterende cellen rond, wachtend op wacht, op zoek naar indringers. Zodra een vaccin het lichaam binnenkomt, vangen de APC's het op, nemen het in, scheuren het op en dragen een stuk antigeen op hun buitenoppervlakken.
Deze cellen gaan terug naar het hoofdkwartier waar immuuncellen clusteren, zoals in de lymfeklieren, om het nieuws over de ziekte te delen. Bepaalde naïeve T- en B-cellen, cellen die nog niet eerder aan de ziekte zijn blootgesteld, herkennen de indringer als vreemd en slaan onmiddellijk het alarm om de troepen te wekken.
Nadat de cellen zijn geactiveerd, ontwikkelen sommige van de naïeve B-cellen zich tot plasma-B-cellen. T-cellen produceren Y-vormige eiwitten - antilichamen - die het immuunsysteem elke seconde afgeeft. Elk van deze antilichamen hecht zich stevig aan het beoogde antigeen, net zoals een sleutel een slot binnengaat, om te voorkomen dat de ziekte de cellen van het lichaam binnendringt.
Het immuniteitsleger van het lichaam herkent deze antigenen nu als de vijand en richt ze op vernietiging. In vaccins met verzwakte versies van de ziekte, gaan de antigenen over in de cellen waar speciale op-krachten, de dodende T-cellen, deze onmiddellijk elimineren. Vanaf dat moment leggen B-cellen, T-helper- en T-moordenaarscellen de ziekte vast in het geheugen, waardoor ze de echte ziekte kunnen herkennen en vernietigen als deze in de toekomst het lichaam binnendringt.
Een vaccin stelt het immuniteitsleger van het lichaam in staat om op de ziekteverwekker te oefenen, waardoor het lichaam sterker wordt en het helpt sneller te reageren dan normaal het geval zou zijn als het voor het eerst de ziekte zou tegenkomen. Onderzoekers en wetenschappers noemen dit de "secundaire reactie" op de ziekteverwekker, wat resulteert in de vorming van meer antilichamen en geheugencellen om de vijand in de toekomst te helpen identificeren.
Immuunsysteemfuncties
Het immuniteitsleger van het lichaam is drieledig: zoek naar dode cellen om ze uit het lichaam te verwijderen, abnormale cellen te vernietigen en te elimineren en het lichaam te beschermen tegen vreemde indringers zoals parasieten, bacteriën en virussen.
Het immuunsysteem biedt fysieke en chemische barrières in een aangeboren reactie, door niet-specifieke weerstand - het aangeboren systeem van het lichaam dat ziekten bestrijdt - en door specifieke weerstand, zoals een verworven immuniteit verkregen door een vaccin.
Fysieke en chemische reacties verwijzen naar de acties van de huid, slijmvliezen en haar in de neusgaten en cilia in de longen die verontreinigende stoffen en ziekten vasthouden, evenals braken, urineren en ontlasting om gifstoffen en afval te verwijderen. Chemische reacties omvatten de natuurlijke chemicaliën in het lichaam, zoals maagzuur en huidzuurheid, die allemaal ziekten en bacteriën bestrijden.
Kudde-immuniteit
Vaccins helpen niet alleen een individueel lichaam om ziekten te bestrijden, ze helpen ook een gemeenschap beschermen, bekend als kudde-immuniteit. Ziekte-uitbraken komen minder vaak voor wanneer meer van de bevolking vaccins ontvangt. Naarmate het aantal gevaccineerde mensen groeit, neemt ook het verdedigingseffect van kudde-immuniteit toe. Degenen die geen vaccinatie kunnen krijgen vanwege een zwak immuunsysteem of allergieën, profiteren van kudde-immuniteit wanneer het vaccinatiegraad varieert van 80 tot 95 procent van de hele gemeenschap.
De veiligheid van vaccins
Geen enkel vaccin is 100 procent veilig, zegt het Kinderziekenhuis van Philadelphia. Als je er logisch over nadenkt, geven vaccins het lichaam een gemodificeerde versie van de ziekte, wat kan leiden tot pijn, roodheid of gevoeligheid op de inentingsplaats en een gedempte versie of reactie op de ziekte. Sommige van de oorspronkelijke kinkhoestvaccins veroorzaakten bijvoorbeeld soms hoge koorts en epileptische aanvallen. Hoewel beangstigend, resulteerden deze symptomen meestal niet in permanente schade.
Onderzoekers, wetenschappers en artsen stellen dat de bescherming die we van vaccins hebben gekregen, veel zwaarder weegt dan de gevolgen van het leven zonder vaccins. Veel mensen geloven dat het de voorkeur geeft om het natuurlijke immuunsysteem van het lichaam zelf te laten reageren zonder hulp van een vaccin.
Maar dit werkt niet altijd als je denkt aan alle kinderen verlamd tijdens de polio uitbraak in de jaren 1940 en 1950. Hoewel degenen met een zwak immuunsysteem of allergieën voor componenten in een vaccin misschien niet profiteren van een directe inenting, profiteren ze wel van kudde-immuniteit.
Wanneer mensen stoppen met het ontvangen van vaccins, hebben ze meer invloed dan alleen hun directe familie. Het ontbreken van vaccinimmunisatie - naast een ziekte slopende effecten - kan een uitbraak veroorzaken die zich verspreidt naar alle kwetsbare mensen in een gemeenschap, en uiteindelijk de wereld.