Ferrietinductoren hebben een ferrietkern. Ferriet is een klasse van keramisch materiaal met sterke elektromagnetische eigenschappen zoals een hoge permeabiliteit in combinatie met een lage elektrische geleidbaarheid. Ferrietinductoren worden ingezet in een verscheidenheid aan elektrische circuittoepassingen zoals breedband, stroomconversie en onderdrukking van interferentie.
Maak een eenvoudige ferrietinductor door minstens 20 draadwindingen rond een ferrietstaaf te wikkelen. Meet met een inductiemeter de inductie van die staaf. Noteer de inductie als "L" en de 20 beurten als "N."
Bereken de AL-waarde van de ferrietinductor. De AL-waarde is de basisrelatie tussen de inductie, met een gegeven ferrietkern en het aantal windingen. Bereken de AL-waarde met behulp van de volgende formule: AL = x L.
Als uw gemeten waarde van L in stap 1 bijvoorbeeld 25 uH is, is de bijbehorende AL-waarde: AL = x 25uH = (5 ^ 2) x 25uH = 25 x 25uh = 625 uH.
Gebruik uw AL-waarde om de inductie voor verschillende waarden van N te berekenen met behulp van de volgende formule: L = AL /.
Bijvoorbeeld: Als N 15 is, L = 625 / = 625 / = 625 / 44.4 = 14uH.
Als N 25 is, L = 625 / = 625 / = 625/16 = 39uH.
Als N 30 is, L = 625 / = 625 / = 625 / 11.1 = 56.3uH
Zoals u ziet, neemt de inductie toe naarmate N toeneemt. Dit komt omdat door meer draadwindingen rond een lus te plaatsen, het het magnetische veld in een kleinere ruimte concentreert, waar het effectiever kan zijn en meer inductie kan creëren.