Inhoud
Het lichaam van een persoon die sterft gaat binnen twee tot vier uur in een staat van rigor mortis. Gedurende deze tijd zorgen de chemische veranderingen in het lichaam ervoor dat de ledematen en spieren maximaal vier dagen verstijven. Een kadaverkramp, ook wel instant rigor genoemd, treedt in zeldzame gevallen post mortem op. Een kadaverkramp verwijst naar de voortijdige verstijving van een lijk voordat rigor mortis plaatsvindt. Het is mogelijk om een kadaverkramp te verwarren met rigor mortis.
Zoek en onderzoek naar bewijsmateriaal in de buurt van of op het lichaam van de overledene.Dergelijk bewijs kan lichamelijk letsel, anamnestisch bewijs en milieu-bewijs omvatten. Forensische wetenschappers vinden anamnestisch bewijs op basis van de dagelijkse routines of gewoonten van een individu. Milieu-informatie verwijst naar voorwerpen die in de buurt van een lichaam worden gevonden, zoals bezinksel of gebroken voorwerpen.
Bepaal het huidige type postmortemverandering in het lichaam. Volgens professor Derrick J. Pounder, hoofd van de afdeling forensische geneeskunde van de Universiteit van Dundee, omvatten deze veranderingen algor mortis, rigor mortis, livor mortis en postmortale ontleding, adipocere of mummificatie. Algor mortis verwijst naar de geleidelijke afkoeling van een dood lichaam, voordat rigor mortis plaatsvindt. Een kadaverkramp vindt altijd plaats vóór rigor mortis; daarom zal een lichaam voorbij de rigor mortis staat geen kadaverkramp ervaren.
Bepaal de lichaamstemperatuur van de overledene om het tijdstip van overlijden te bepalen. U kunt de meest nauwkeurige lichaamstemperatuurmetingen krijgen van een lijk via het rectum of door een gat in de buik te snijden en een chemische thermometer in de opening te plaatsen. Het is het beste om zo snel mogelijk een temperatuurmeting te krijgen. Hoe dichter de temperatuur van een lichaam bij de omgeving is, hoe langer het dood is geweest. U moet echter rekening houden met factoren zoals kledinglagen, de temperatuur van de grond en de luchtvochtigheid.
Leer de mate van activiteit van het individu vóór de dood. Pounder stelt dat een lichaam om onbekende redenen na een episode van geweld of intense emoties een postmortale kadaverkramp kan ervaren. Een lijk dat stevig een wapen vasthoudt, een verdedigingsobject of milieu-items die het lichaam omringen - zoals gras - kan wijzen op een kadaverkramp.
Let op de onwillekeurige bewegingen van het lichaam van de overledene. Kadaverkrampen gebeuren op het moment van overlijden en blijven bestaan door rigor mortis. In sommige gevallen lijkt het lichaam te bewegen of te trillen als de spieren en gewrichten beginnen aan te spannen tijdens zo'n spasme, vóór rigor mortis. Gedurende deze tijd kunnen de spieren zo ver worden gespannen dat er veel kracht nodig is om ze te bewegen of een grip te breken.