Anatomische structuren: homoloog, analoog en rudimentair

Posted on
Schrijver: John Stephens
Datum Van Creatie: 24 Januari 2021
Updatedatum: 21 November 2024
Anonim
Evolutionary Structures; Homologous, Analogous, and Vestigial
Video: Evolutionary Structures; Homologous, Analogous, and Vestigial

Inhoud

Wanneer je de vleugel van een vleermuis vergelijkt met de vleugel van een vogel, bestudeer je anatomische structuren. Anatomie vormt letterlijk de kern van de structuur en functie van alle organismen.

Bovendien kan het de evolutietheorie ondersteunen, verschillende functies in levende wezens verklaren en helpen verklaren hoe organismen zich ontwikkelden.

Definitie van anatomische structuren

Een anatomische structuur is een lichaamsdeel, zoals het ruggenmerg, in een organisme. Het is een lichaamsstructuur dat kan interne organen, weefsels en orgaansystemen omvatten.

Een voorbeeld van een anatomisch deel in het menselijk lichaam is de skeletspier of het binnenoor. Een specifiek voorbeeld van een complex lichaamsdeel is het benige labyrint of botachtig labyrint.

Homologe structuren

Homologe structuren zijn die vergelijkbaar zijn in meerdere soorten en laten zien dat de organismen afstammen van een gemeenschappelijke voorouder. Het hebben van dezelfde afkomst betekent echter niet dat een lichamelijke structuur altijd dezelfde functie zal hebben. Homologe structuren kunnen alles zijn, van een specifieke skeletstructuur tot het zenuwstelsel tot een lichaamsplan.

Gerelateerde inhoud: De geleidbaarheid van zenuwcellen in het centrale zenuwstelsel

Een voorbeeld van een homologe structuur is de voorpoot bij zoogdieren. Honden, walvissen, vleermuizen, mensen, katten en andere zoogdieren hebben vergelijkbare voorpootpatronen. Hoewel ze er aan de buitenkant anders uitzien, zijn ze anatomisch hetzelfde aan de binnenkant.

Een ander voorbeeld van homologe structuren is zichtbaar bij de ontwikkeling van embryo's van gewervelde dieren. Gewervelde dieren hebben een kieuwspleet en -staart in vergelijkbare ontwikkelingsstadia. Deze structuren kunnen echter veranderen naarmate het organisme groeit.

U kunt ook vergelijkbaar zien neurale buis en notochord ontwikkeling in veel verschillende soorten embryo's. De voet van een weekdier is een homologe structuur omdat het gebruikelijk is bij gastropoden, koppotigen en tweekleppigen. De meeste zoogdieren hebben vergelijkbare wervelkolomstructuren met giraffen, mensen en honden die allemaal hetzelfde aantal wervels hebben.

Analoge structuren

Analoge structuren zijn diegenen die hetzelfde zijn tussen verschillende soorten die niet verwant zijn. Deze organismen hebben geen gemeenschappelijke voorouder, maar hun anatomische structuren dienen hetzelfde of een vergelijkbaar doel. Een andere afkomst kan nog steeds leiden tot lichaamsdelen met dezelfde functie.

Een voorbeeld van analoge structuren zijn de vleugels van vlinders en vleermuizen. De vleugels zijn beide vergelijkbaar in vorm en functie, maar vlinders en vleermuizen zijn verschillende soorten en delen geen gemeenschappelijke voorouder.

Vissen en pinguïns hebben beide vinstructuren om hen te helpen zwemmen, maar de dieren zijn niet verwant. Papegaaivissen hebben vogelachtige snavels om hen te helpen eten, maar ze maken geen deel uit van de vogelfamilie.

Je kunt ook analoge structuren in planten zien. Zoete aardappelen en gewone aardappelen slaan energie op in de vorm van zetmeel, maar het zijn totaal verschillende planten in verschillende families. Ze hebben verschillende stengel- en wortelsystemen.

Reststructuren

rudimentair structuren zijn evolutionaire restjes. Het zijn structuren die geen functie hebben in een organisme, maar ze komen van een gemeenschappelijke voorouder die die structuur wel nodig had. Na verloop van tijd elimineerden evolutie en aanpassing de behoefte aan deze structuren, maar ze blijven bestaan.

Voorbeelden van overblijfselen zijn de ledematen in slangen die niet kunnen lopen en walvishaaien die tanden hebben maar filtervoeders zijn. Er zijn niet-vliegende vogels, zoals de emoe, die vleugels hebben maar niet kunnen vliegen. Er zijn ook grotbewonende vissen en reptielen die in het donker leven maar toch oogstructuren hebben.

Overblijfselen in mensen

Mensen hebben veel voorbeelden van rudimentaire structuren in hun lichaam. Bijvoorbeeld de stuitje is een lichaamsdeel dat geen functie meer heeft. Tijdens de ontwikkeling heeft het menselijke embryo een staart die verdwijnt, zodat de wervels samensmelten om het staartbeen te maken.

Wijsheidstanden zijn een ander voorbeeld van rudimentaire structuren bij mensen. In het verleden hadden mensen verstandskiezen nodig om te eten omdat de extra tanden hen hielpen om voedsel te malen. Moderne mensen hebben deze derde kiezen echter niet nodig. Deze anatomische structuren van het lichaam blijven bestaan, maar dienen geen doel.