Inhoud
Homeostase is de activiteit die door vele levensvormen wordt uitgevoerd om stabiele interne omstandigheden in het organisme te handhaven. Het menselijk lichaam gebruikt calcium en fosfaat op verschillende manieren, met name om botten op te bouwen. Calcium is ook een belangrijke factor voor neuroncommunicatie, bloedstolling en spiercontractie. Fosfaten worden gebruikt tijdens energiemetabolisme, maken deel uit van de structuur van celmembranen en zijn een essentiële structurele component van DNA en RNA. Hormonen kunnen de calcium- en fosfaatspiegel van het lichaam beïnvloeden en een cruciale rol spelen bij de regulatie ervan.
hormonen
Hormonen zijn regulerende stoffen. Er zijn verschillende soorten die in het algemeen worden geclassificeerd als peptide (of eiwit) hormonen, lipidenhormonen en monoamines, die gemodificeerde enkele aminozuren zijn. Speciale cellen en weefsels (klieren) zijn verantwoordelijk voor de productie van hormonen. Hormonen worden direct in de bloedbaan of in de ruimtes tussen cellen uitgescheiden. Hormonen kunnen de concentratie van bepaalde stoffen in het lichaam verhogen of verlagen. Verschillende biochemische signaalmechanismen stimuleren of dempen de hormoonproductie. Problemen met hormonale productie kunnen leiden tot ernstige ziekten en zelfs de dood. In sommige gevallen kunnen uw acties de hormoonproductie beïnvloeden. Wanneer u bijvoorbeeld suikerrijk voedsel consumeert, geeft uw lichaam het hormoon insuline af in reactie op hoge niveaus van suiker in de bloedbaan.
Calcium Verordening
De hormonen calcitriol, calcitonine en bijschildklier regelen het calcium in het lichaam. Gespecialiseerde cellen in de nieren produceren het hormoon calcitriol, een vorm van vitamine D, wanneer het calciumgehalte in het bloed te laag is. Dit hormoon verhoogt de opname door het lichaam van calcium uit voedsel en de afgifte van calcium uit de botten. Bijschildklierhormoon, of PTH, wordt uitgescheiden door de bijschildklieren en verhoogt de bloedspiegels van calcium door botten te stimuleren om calcium vrij te maken, niercellen te stimuleren calcium uit de urine terug te winnen vóór uitscheiding, en verhoogde calciumabsorptie door de darm. Het hormoon calcitonine verlaagt daarentegen het calciumgehalte in het bloed. De productie ervan wordt gestimuleerd door te hoge calciumspiegels in het bloed. Het wordt geproduceerd door de C-cellen van de schildklier en werkt door de calciumafgifte van botten te onderdrukken, de calciumabsorptie in de darm te dempen en de nieren te ontmoedigen calcium weer uit de urine te absorberen.
Fosfaatregeling
PTH en calcitriol reguleren ook fosfaat in het lichaam. PTH helpt het fosfaatgehalte in het bloed te verlagen. Het doet dit door de reabsorptie van fosfaten opgelost in urine in de nieren te verminderen, waardoor er meer fosfaten worden uitgescheiden. Calcitriol verhoogt het fosfaatgehalte in het bloed door de opname ervan door de darm te bevorderen. Calcitriolen effect op zowel fosfaat en calcium is daarom om niveaus te verhogen. Dit werkt goed met de rol van calcitriolen bij het bevorderen van botafzetting, die zowel calcium als fosfaat vereist.
Homeostase-aandoeningen
Veel dingen kunnen verstoringen veroorzaken in de homeostase, en er kunnen talloze problemen ontstaan door die verstoringen. Vitamine D-tekort, schildkliertumoren, onderactieve of operatief verwijderde parathyroïden of zwangerschap en borstvoeding kunnen allemaal leiden tot een aandoening die hypocalciëmie of calciumtekort wordt genoemd. Symptomen van een laag calciumgehalte in het bloed zijn onder meer overmatige prikkelbaarheid van spieren, spiertrillingen en spasmen en zelfs tetanie. Hypercalciëmie of te veel calcium in het bloed is relatief zeldzaam, maar lethargie en spierzwakte behoren tot de mogelijke symptomen. Verstoorde fosfaatregulatie kan ook, zelden, klinisch significant worden. Vitamine D-, calcium- of fosfaatgebrek kan zwakke botten of rachitis veroorzaken.