Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Pellicle in Biology
- Pellicle op tanden
- Pellicle in koken
- Pellicle in fotografie
Een pellicle is een dunne film van weefsel, eiwit of andere componenten met een breed scala aan rollen en toepassingen. Het komt van nature voor in organismen en op tandglazuur. Het wordt ook gebruikt in de gastronomie en fotografie om een object of oppervlak te coaten of te beschermen.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
TL; DR (te lang; niet gelezen)
In de biologie heeft een korrel een beschermende functie en vormt een dunne laag eiwit tegen het celmembraan. De beschermende film op het oppervlak van tandglazuur wordt ook een korrel genoemd. Pellicles spelen ook een rol in koken en fotografie.
Pellicle in Biology
Een pellicle is een zeer dunne laag eiwit die celmembranen beschermt in veel soorten protozoa, die vrijlevende of parasitaire eencellige eukaryoten zijn die zich voeden met organische stoffen zoals andere micro-organismen of organische weefsels en puin. De pellicle, die zich direct onder het celmembraan bevindt en het cytoplasma omringt, laat organismen zoals paramecia en ciliaten hun vorm behouden. De fijne lagen van doorschijnende membranen vergemakkelijken ook de beweging.
Pellicle op tanden
Een pellicle is ook een dunne eiwitfilm op het oppervlak van tandglazuur, en wordt soms "emaille pellicle" of "speeksel verworven pellicle" genoemd. Het bestaat uit speeksel en spleetvocht, plus bacteriële en gastheer weefselcelmaterialen. De pellicle is effectief de tandhuid en beschermt deze tegen zuren. Bacteriën kunnen zich echter ook hechten aan de pellicle, wat soms leidt tot plaquevorming.
Pellicle in koken
Koud rokend vlees behoudt de smaak van rook (van kruiden, specerijen, fruitschillen of smeulende hardhouten chips) bij lage temperaturen. Naast vlees kun je bijna elk gevogelte, wild, zeevruchten, worst, groente, harde kaas of noot roken. Nadat het voedsel is uitgehard en gespoeld, wordt het grondig gedroogd. Wanneer overtollig oppervlaktevocht wordt verwijderd, vormt zich een huid die bekend staat als een korrel. Door aroma's en vocht in het voedsel op te vangen, krijgt het voedsel zijn kenmerkende rokerige smaak.
Pellicle in fotografie
In de fotografie is een pelliculaire spiegel een zeer dunne, lichtgewicht, doorschijnende spiegel die wordt gebruikt in een spiegelreflexcamera (single-lens reflex) om de lichtstralen te splitsen in twee bundels met verminderde intensiteit. Het is in feite een dunne beschermende buitenlaag van de huid. Het werd voor het eerst gebruikt door Canon op zijn Pellix-camera in 1965.
Door de stralen te splitsen, kunnen verschillende camera-effecten worden bereikt door verschillende combinaties van sluitertijd en filmbelichting. Omdat de film extreem dun is, kan de fotograaf de gebruikelijke reflecties vermijden die door typische glasbundelsplitters worden gecreëerd.