Inhoud
Wanneer vulkanen uitbarsten, spuwen ze pluimen van as en gassen in de atmosfeer. De as heeft het onmiddellijke effect dat de lucht rond de vulkaan donker wordt, zwart en wazig wordt en de grond bedekt met dikke lagen stof. Zwaveldioxidegas, gemengd met asdeeltjes, komt de troposfeer en de stratosfeer binnen en kan zich binnen enkele weken over de aarde verspreiden. Het zwaveldioxide mengt zich met water; samen met as zorgen deze vulkanische emissies ervoor dat zonne-energie het aardoppervlak niet volledig bereikt.
1815: Tambora
Op 5 en 10 april 1815 barstte de Zuid-Pacifische vulkaan Tambora twee keer uit, met 12 kubieke mijl magma en 36 kubieke mijl rots in de atmosfeer. De aswolk maakte de regio zwart, doodde 92.000 mensen en vernietigde gewassen. Het volgende jaar, 1816, werd bekend als het 'jaar zonder een zomer'. De vulkanische as en gassen in de atmosfeer veroorzaakten dat jaar zwak zonlicht. De temperaturen daalden wereldwijd, waardoor droogtes door het gewas en extreme stormen zoals zware moessons en zomerse sneeuwval over het noordelijk halfrond werden veroorzaakt.
1883: Krakatoa
Een vulkaan op het Zuid-Pacifische eiland Krakatoa barstte los op 27 augustus 1883. De explosies waren 2.800 mijl afstand te horen in Perth, Australië, waarbij ongeveer 11 kubieke mijl van as en steen in de lucht vrijkwam. De lucht binnen 275 mijl werd verduisterd door de aswolk en het gebied zou gedurende drie dagen geen licht zien. Bij de explosie kwam ook zwaveldioxide vrij in de bovenste atmosfeer, waardoor de aarde vijf jaar lang werd gekoeld.
1980: Mount St. Helens
Tussen 16 maart 1980 en 18 mei 1980 keken wetenschappers van de US Geological Survey nauwlettend naar Mount St. Helens in Washington. De berg werd in die tijd opgeschrikt door ongeveer 10.000 aardbevingen en de noordwand groeide 140 cm hoog door stijgend magma. Toen de vulkaan op 18 mei uitbarstte, kwam er een stijgende kolom van as en zwavelgas in de atmosfeer. Gebieden zoals Spokane, Washington, (250 mijl van de ontploffingsplaats) werden in bijna volledige duisternis verzwolgen door de uitbarstingen aswolk, en zichtbare as blokkeerde de zon tot 930 mijl ten oosten in de Great Plains. Het duurde drie dagen voordat de aswolk zich over het hele land verspreidde, en 15 dagen voordat het de wereld omsingelde.
1991: Mount Pinatubo
Te midden van een tyfoon explodeerde de berg Pinatubo op 15 juni 1991 in de Filippijnen. De aswolk bereikte 22 mijl hoog en werd lukraak verspreid door de regio door de intense tyfoonwinden; sommige as vestigde zich zelfs in de Indische Oceaan. De uitbarsting stuurde 20 miljoen ton zwaveldioxide de stratosfeer in, wat leidde tot twee jaar wereldwijde koeling met 1 graad Fahrenheit.