Inhoud
- Slash-and-Burn-landbouw
- Regenwoudvernietiging voor commerciële plantages
- Populatiedruk op bossen
- Waardevolle en bedreigde boomsoorten
- Bredere effecten van ontbossing
De mensheid begon in een uitgestrekte bosrijke wereld. Naarmate de bevolking toenam, ontstonden verschillende soorten ontbossing. Mensen ruimden bossen op voor landbouw, begrazing, brandhout en gebouwen, die nog steeds de belangrijkste oorzaken van ontbossing zijn, samen met houtkap, mijnbouw en landontwikkeling. Langdurige veranderingen in klimaat en branden spelen ook een rol.
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties schat dat bossen oorspronkelijk ongeveer 45 procent van de landmassa's op aarde bedekten, en dat nu bossen slechts 31 procent beslaan. Het Wereld Natuur Fonds stelt dat bossen jaarlijks verdwijnen met een snelheid van 46-58 miljoen vierkante mijl, wat overeenkomt met 36 voetbalvelden per minuut.
Slash-and-Burn-landbouw
In de vochtige tropen kappen inheemse mensen bossen door bomen te kappen en te verbranden, zogenaamde slash-and-burn-praktijken. Ze planten gewassen in het geruimde land en boerderij voor een paar jaar, en wanneer het land onproductief wordt, wordt het verlaten en herhaalt het proces zich. Sinds de jaren zestig wordt in het Amazonewoud meer gebruik gemaakt van deze techniek. Een studie uit 1994, aangehaald in "Slash-and-Burn Agriculture", schrijft 30 procent van de ontbossing in Zuid-Amerika toe aan deze praktijk.
Regenwoudvernietiging voor commerciële plantages
De grote vraag naar grondstoffen zoals soja, houtpulp en palmnotenolie leidt tot bosvernietiging en vervanging door plantages. Sumatra en Borneo hebben meer dan de helft van het regenwoud verloren dat slechts 30 jaar geleden bestond aan palmolie- en acaciaboomplantages. Oliepalmvruchten leveren olie die wordt gebruikt in de keuken en in cosmetica. De wereldproductie van palmolie steeg van 1,7 miljoen ton in 1961 tot 64 miljoen ton in 2013. Acaciabomen leveren hout voor pulp en papierproducten. Grote delen van de Braziliaanse regenwouden worden omgezet in sojabonen vanwege de hoge wereldmarktprijzen en de vraag vanuit China.
Populatiedruk op bossen
Een gevolg van de toename van de bevolking is ontbossing. Een van de vele voorbeelden van ontbossing als gevolg van een bevolkingsgroei is China, dat van 4000 miljoen mensen 4000 jaar geleden en meer dan 60 procent bosdekking ging naar 65 miljoen in 1368 met 26 procent bosdekking. In 1949 had China meer dan 541 miljoen mensen en slechts 10 procent dekking. Tweeduizend jaar geleden had Europa bossen op meer dan 80 procent van het land, vergeleken met de huidige dekking van 34 procent. Ontbossing heeft de industriële revolutie aangewakkerd totdat fossiele brandstoffen beschikbaar kwamen.
Waardevolle en bedreigde boomsoorten
Tropische regenwouden produceren hard hout met ongewone kleuren en nerven, zoals mahonie, teak en ebbenhout. Er is veel vraag naar meubels en kasten, veel tropische bomen worden nu beschouwd als bedreigde soorten vanwege de vermindering van de populatie. De meeste landen met kapbaar hardhout hebben strikte houtkapwetten, maar illegale houtkap komt nog steeds voor. Ontbossing wordt verhaast, niet alleen door bomen te verwijderen, maar door wegen te bouwen om toegang tot hen te krijgen, wat bodemerosie, overstromingen, bosfragmentatie, dunner worden en drogen van resterende bossen en een grotere brandgevoeligheid aanmoedigt. Wegen openen ook bossen voor meer ontwikkeling en gebruik.
Bredere effecten van ontbossing
Bosvernietiging bedreigt de natuur en mensen die afhankelijk zijn van de hulpbronnen. In Sumatra en Borneo zijn tijgers, neushoorns en orang-oetans sterk afgenomen. Mensen zijn onteigend over hun land en hun levensonderhoud. De diversiteit van soorten neemt af. Ongeveer 15 procent meer koolstofdioxide komt vrij door ontbossing, waardoor de klimaatverandering wordt verergerd. U kunt helpen door te recyclen, alleen legaal hardhout te kopen, lokale en wereldwijde inspanningen voor natuurbehoud te ondersteunen, alternatieve energiebronnen te gebruiken en items te kopen die afkomstig zijn van duurzame, hernieuwbare bronnen.