Wat werd er gedaan voordat dynamiet werd uitgevonden?

Posted on
Schrijver: John Stephens
Datum Van Creatie: 22 Januari 2021
Updatedatum: 24 November 2024
Anonim
Daniel Dennett, Lawrence Krauss and Massimo Pigliucci discuss The Limits Of Science @ Het Denkgelag
Video: Daniel Dennett, Lawrence Krauss and Massimo Pigliucci discuss The Limits Of Science @ Het Denkgelag

Inhoud

Dynamite werd uitgevonden door de Zweedse chemicus en ingenieur Alfred Nobel in de late 19e eeuw als een veilige manier om nitroglycerine te gebruiken als sloopmiddel. Nobel stabiliseerde nitroglycerine door het te mengen met diatomeeënaarde, de gefossiliseerde schalen van diatomeeën. Dynamiet moet worden ontploft met behulp van een straalkap. Gebruikt als een militair explosief aan het begin van de 20e eeuw, wordt het tegenwoordig veel gebruikt in industriële straaloperaties.

Grieks vuur

"Grieks vuur" was een naam die werd gegeven aan brandbommen die werden gebruikt in oorlogvoering voorafgaand aan de uitvinding van chemische explosieven. Het werd door de Byzantijnen in de 7e en 8e eeuw gebruikt om moslimvloten af ​​te weren. De exacte chemische samenstelling van Grieks vuur is onbekend, maar kan een combinatie zijn geweest van een aardoliedestillaat zoals moderne benzine, zwavel en boomharsen. Deze combinatie werd gelanceerd bij vijanden met behulp van vlammenwerpers. Net als moderne napalm was het plakkerig en kon het niet met water worden gedoofd. Het aardoliedestillaat werd verkregen door het verwarmen van ruwe olie die uit de grond sijpelde in de regio, destijds nafta-bronnen genoemd.

Zwart poeder

Zwart poeder, meestal bekend als buskruit, was het eerste chemische explosief. De ontwikkeling ervan kan worden herleid tot Chinese alchemisten in de 8e eeuw. Het bleef tot de 19e eeuw het belangrijkste explosief dat wereldwijd voor oorlogvoering werd gebruikt. De basiscomponenten van zwart poeder zijn salpeter, de chemische verbinding kaliumnitraat, zwavel en houtskool. Deze ingrediënten worden verpulverd, tot cakes geperst en voor gebruik als explosieven gedroogd. Bij ontploffing produceert het poeder grote hoeveelheden rook en roet. Zwart poeder werd gebruikt als een militair explosief in de burgeroorlog en door goudzoekers in Californië voor explosieven. Tegen de 19e eeuw had ammoniumnitraat kaliumnitraat in het zwarte poedermengsel vervangen.

Rookloos poeder

In de 19e eeuw werd rookloos poeder een veiligere en schonere vervanging voor zwart poeder. Dit was gebaseerd op de ontdekking van nitrocellulose. Aanvankelijk 'guncotton' genoemd, werd nitrocellulose geproduceerd door katoen in salpeterzuur te dopen. Het zuur tast cellulose aan in de katoenproducerende nitrocellulose die bij ontbranding licht ontvlambaar is. Houtpulp verving later katoen als de bron van cellulose. De resulterende nitrocellulose werd gemengd in een mengsel van alcohol en ether en ingedampt om een ​​harde, plastic massa te produceren. Dit werd in kleine vlokken stabiel buskruit gesneden. Nitrocellulose blijft de basis voor moderne drijfgassen.

Vloeibare nitroglycerine

In 1846 ontwikkelde de Italiaanse chemicus Ascanio Sobrero nitroglycerine door zwavelzuur en salpeterzuur aan glycerol toe te voegen. De glycerol was een bijproduct van het maken van zeep met dierlijke en plantaardige vetten. Anders dan nitrocellulose dat stabiel blijft tenzij het wordt aangestoken in aanwezigheid van zuurstof, is nitroglycerine een vloeistof die spontaan explodeert en bij aanraking kan ontploffen. Desondanks werd het in de 19e eeuw veel gebruikt voor explosieven in de olie- en mijnindustrie en in de spoorwegbouw. Alfred Nobel ontdekte een methode om nitroglycerine te stabiliseren door het te mengen met absorberende stoffen zoals diatomeeënaarde en silicaten. In modern dynamiet wordt veel van het nitroglycerinegehalte vervangen door ammoniumnitraat en gelatine.