Inhoud
- Paaien in ondiepe wateren
- Een veranderend dieet
- Planten gebruiken als camouflage van roofdieren
- Slechte zwemmers en gemakkelijke prooi
Meren en langzaam bewegende rivieren van de zuidelijke Verenigde Staten tot Noord-Canada zijn de thuisbasis van gele baars. Ze zijn te zien glijden langzaam onder het ijs van bevroren vijvers in de winter en zwemmen in warm, ondiep water in de zomer. Hun overvloed en reputatie voor een milde, licht zoete smaak maken ze een favoriete sportvis voor het hele jaar door en een belangrijke prooidier.
Paaien in ondiepe wateren
••• David De Lossy / Photodisc / Getty ImagesIn het vroege voorjaar gaan mannelijke gele baars naar ondiepe paaigebieden met vegetatie en rotsen en wachten op vrouwtjes. Wanneer ze aankomen, zwemmen twee of meer mannetjes naast hen in afwachting van een vrijlating van eieren. De eieren worden vrijgegeven in een lange, plakkerige streng gewikkeld in een gelatineuze buis en worden bevrucht door een gelijktijdige afgifte van sperma. De eierstreng zweeft en plakt op rotsen, wortels en vegetatie waar het wordt beschermd tegen de zilte bodem. Vrouwtjes leggen maar liefst 23.000 eieren in verschillende strengen. Volwassenen verlaten de paaiplaatsen onmiddellijk na het paaien.
Een veranderend dieet
Baarslarven komen uit in 14 tot 21 dagen en voeden zich ongeveer een week met een dooierzak. Terwijl ze groeien, wordt de dooierzak in hun lichaam opgenomen en beginnen ze zoöplankton te eten. Ongeveer een maand na het uitkomen verandert hun dieet in insectenlarven, zoetwatergarnalen en waterplanten. Als volwassenen eten ze rivierkreeftjes, visseieren en kleinere vissen. Hun volwassen grootte varieert van 7 tot 15 centimeter lang, en ze wegen 1/2 tot een maximum van 3 pond.
Planten gebruiken als camouflage van roofdieren
Gele baars worden meestal gevonden in helder water op een diepte van minder dan 30 voet. Ze verbergen zichzelf vaak voor roofdieren door in zwaar begroeide gebieden te wonen. Ze voeden zich 's morgens vroeg en' s avonds laat langs de kust en 's nachts rusten ze langs de bodem. Ze blijven actief onder het ijs van bevroren vijvers en meren en zijn een favoriet doelwit van ijsvissers.
Slechte zwemmers en gemakkelijke prooi
Gele baars groeit langzaam en wordt 15 jaar oud. Hun lange levensduur is opmerkelijk gezien het feit dat ze slechte zwemmers zijn en niet in staat zijn om snel van roofdieren weg te versnellen. Hun gebrek aan zwemvermogen maakt ze een gemakkelijke prooi voor snoekbaarzen, forel, zeebaars en meerval. Vogels, waaronder reigers, adelaars, ijsvogels en duikeenden, voeden zich ook met gele baars. Baars zwemt vaak in scholen zo groot als 200 vissen om zichzelf te beschermen tegen roofdieren.