Inhoud
- Manta Ray Vs. Pijlstaartrog
- Leuke pijlstaartrog feiten
- Pijlstaartrogverdediging
- Pijlstaartrogreproductie
- Verschil tussen Viviparity en Ovoviviparity
- Pijlstaartrog geboorte
- Jeugd Pijlstaartroggen
Pijlstaartroggen zijn een soort kraakbeenvissen ingedeeld in een van beide Dasyatidae of doornroggen families. Pijlstaartroggen hebben platte lichamen met lange stekels aan het uiteinde van hun staart. Ze worden vaak gedeeltelijk begraven in het zandige of modderige substraat gevonden. Hun kleuring en patronen variëren tussen soorten, maar bootsen vaak hun habitat na voor camouflage.
Lees meer over het ecosysteem van de stringray.
Manta Ray Vs. Pijlstaartrog
Mantaroggen zijn alleen te vinden in de oceanen, terwijl pijlstaartroggen te vinden zijn in zowel zee- als zoetwateromgevingen. Mantaroggen hebben een spanwijdte van 23 voet (7 meter), veel groter dan de grootste pijlstaartrogsoorten, Himantura polylepis, met een maximale spanwijdte van 7,9 meter (2,4 meter).
Mantaroggen gebruiken hun brede mond voornamelijk om zich te voeden met zoöplankton. Pijlstaartroggen gebruiken hun sterke kaken voor schaaldieren, weekdieren, wormen, kleine vissen en inktvissen.
Lees meer over de soorten stringray vis.
Leuke pijlstaartrog feiten
Pijlstaartroggen dateren uit het fossielenbestand uit het Jura-tijdperk, 150 miljoen jaar geleden. Hoewel pijlstaartroggen meestal eenzaam leven, ontmoeten ze elkaar soms in groepen van maximaal 10.000 voor voeding, een "koorts" genoemd. Pijlstaartroggen hebben kleine putjes in hun hoofd, ampullae van Lorenzini genaamd, waardoor ze een geweldig vermogen hebben om door elektroreceptoren te detecteren wanneer andere dieren bewegen.
Pijlstaartrogverdediging
Pijlstaartroggen worden niet als gevaarlijke dieren beschouwd, ook al kunnen ze dodelijk zijn. Ze hebben vaak timide temperamenten en vallen alleen aan als ze zich bedreigd voelen. Aanvallen houdt in dat ze hun zweepachtige staart naar boven klappen om hun slachtoffer met de weerhaak aan het uiteinde van hun staart te steken. De weerhaken op hun staart hebben giftige stekels die een mens kunnen doden.
De anatomische afweer van elektrische stralen lijkt sterk op pijlstaartroggen. Ze verschillen in zoverre dat ze elektrische schokken gebruiken om zichzelf te verdedigen en prooien te vangen. Elektrische stralen hebben gespecialiseerde organen waarmee ze tot 220 volt uit hun staarten kunnen afvoeren, genoeg om een mens te doden.
Pijlstaartrogreproductie
Reproductie varieert van soort tot soort. Typisch pijlstaartroggen zijn geslachtsrijp op een jaar oud. Pijlstaartroggen reproduceren door interne bevruchting. Wanneer ze klaar zijn om te fokken, volgt het mannetje het vrouwtje en bijt op haar schijf, waardoor hij zijn clasper in haar cloaca kan steken.
In tegenstelling tot de meeste vissoorten die externe bemesting hebben en geen ouderlijke zorg verlenen, houden pijlstaartrogmoeders haar eieren veilig in haar tijdens de ontwikkeling. De moeder bevalt dan om jong te leven. Dit type reproductie wordt genoemd ovoviviparity.
Verschil tussen Viviparity en Ovoviviparity
Viviparity is wanneer het embryo zijn voedingsstoffen rechtstreeks van de moeder krijgt. De jongeren zijn verbonden met een placenta of placenta-achtige structuur, zoals bij mensen. Embryo's die zich ontwikkelen door ovovivipariteit zitten in een ei, zoals een kip, en halen hun voedingsstoffen uit het ei. Ovovivipariteit wordt ook gevonden in sommige soorten slangen.
Pijlstaartrog geboorte
Babyroggen worden pups genoemd. Een vrouwtje zal in het algemeen vijf tot 13 levende pups in een nest baren. Tijdens de ontwikkeling worden pups gevoed met hun dooierzakken. Vlak voordat ze worden geboren, worden ze gevoed met speciale baarmoeder vloeistoffen.
De baby's zien eruit als miniversies van hun ouders. Veel mensen hebben pijlstaartrog video's gemaakt van hun bevalling. In de video's kun je de jonge pijlstaartroggen zien uitkomen met hun vleugels enigszins gevouwen en vervolgens ontrollen wanneer ze het water ingaan.
Jeugd Pijlstaartroggen
Jeugdroggen worden geboren met het vermogen om zich te voeden en te verdedigen. Na de geboorte zwemmen de meeste jonge pijlstaartroggen weg om hun leven te beginnen weg van hun ouders. Bij sommige soorten, zoals de zoetwaterzweepbui (Himantura chaophraya), zorgt de moeder voor haar jongen door ze met haar mee te laten zwemmen tot ze ongeveer een derde van haar lengte hebben. De vaderpijlstaartrog helpt niet om voor hun jongen te zorgen.