Inhoud
- Wat zijn chloroplasten?
- Wat is een mitochondrion?
- Verschillen tussen chloroplasten en mitochondriën
- 1. De vorm
- 2. Het binnenmembraan
- 3. Mitochondria hebben ademhalingsenzymen
- Overeenkomsten tussen chloroplasten en mitochondriën
- 1. Brandstoffen de cel
- 2. DNA is cirkelvormig
- endosymbiose
Zowel de chloroplast als de mitochondrion zijn organellen die worden gevonden in de cellen van planten, maar alleen mitochondriën worden gevonden in dierlijke cellen. De functie van chloroplasten en mitochondriën is om energie op te wekken voor de cellen waarin ze leven. De structuur van beide soorten organellen omvat een binnen- en een buitenmembraan. De verschillen in structuur voor deze organellen zijn te vinden in hun machines voor energieconversie.
Wat zijn chloroplasten?
Chloroplasten zijn waar fotosynthese plaatsvindt in fotoautotrofe organismen zoals planten. In de chloroplast bevindt zich chlorofyl, dat zonlicht vangt. Vervolgens wordt de lichtenergie gebruikt om water en kooldioxide te combineren en de lichtenergie om te zetten in glucose, die vervolgens door de mitochondria wordt gebruikt om ATP-moleculen te maken. De chlorofyl in de chloroplast geeft planten hun groene kleur.
Wat is een mitochondrion?
Het primaire doel van een mitochondrion (meervoud: mitochondria) in een eukaryotisch organisme is om energie te leveren voor de rest van de cel. De mitochondriën zijn waar de meeste cellen adenosine trifosfaat (ATP) moleculen worden geproduceerd, via een proces genaamd cellulaire ademhaling. Productie van ATP via dit proces vereist een voedselbron (ofwel geproduceerd via fotosynthese in fotoautotrofe organismen of extern ingenomen in heterotrofen). Cellen variëren in de hoeveelheid mitochondriën die ze hebben; de gemiddelde dierencel heeft er meer dan 1.000.
Verschillen tussen chloroplasten en mitochondriën
1. De vorm
2. Het binnenmembraan
mitochondriën: Het binnenmembraan van een mitochondrion is uitgebreid in vergelijking met de chloroplast. Het is bedekt met cristae gecreëerd door meerdere vouwen van het membraan om het oppervlak te maximaliseren.
De mitochondrion gebruikt het enorme oppervlak van het binnenmembraan om veel chemische reacties uit te voeren. De chemische reacties omvatten het filteren van bepaalde moleculen en het binden van andere moleculen om eiwitten te transporteren. De transporteiwitten zullen geselecteerde moleculetypen in de matrix dragen, waar zuurstof wordt gecombineerd met voedselmoleculen om energie te creëren.
chloroplasten: De binnenstructuur van chloroplasten is complexer dan die van mitochondria.
Binnen het binnenmembraan bestaat de chloroplast-organel uit stapels thylakoïde zakken. De stapels zakken zijn met elkaar verbonden door stromale lamellen. De stromale lamellen houden de thylakoïde stapels op vaste afstanden van elkaar.
Chlorofyl bedekt elke stapel. Het chlorofyl zet zonlichtfotonen, water en koolstofdioxide om in suiker en zuurstof. Dit chemische proces wordt fotosynthese genoemd.
Fotosynthese initieert de vorming van adenosinetrifosfaat in de stroma van chloroplasten. Stroma is een semi-vloeibare substantie die de ruimte rond de thylakoïde stapels en stromale lamellen vult.
3. Mitochondria hebben ademhalingsenzymen
De matrix van mitochondria bevat een keten van respiratoire enzymen. Deze enzymen zijn uniek voor de mitochondriën. Ze zetten pyruvinezuur en andere kleine organische moleculen om in ATP. Verminderde mitochondriale ademhaling kan samenvallen met hartfalen bij ouderen.
Overeenkomsten tussen chloroplasten en mitochondriën
1. Brandstoffen de cel
Mitochondria en chloroplasten zetten beide energie van buiten de cel om in een vorm die bruikbaar is voor de cel.
2. DNA is cirkelvormig
Een andere overeenkomst is dat zowel mitochondria als chloroplasten enige hoeveelheid DNA bevatten (hoewel het meeste DNA in de celkern wordt gevonden). Belangrijk is dat het DNA in mitochondriën en chloroplasten niet hetzelfde is als het DNA in de kern, en de DNA in de mitochondriën en chloroplasten is cirkelvormig, wat ook de vorm is van DNA in prokaryoten (eencellige organismen zonder kern). Het DNA in de kern van een eukaryoot is opgerold in de vorm van chromosomen.
endosymbiose
De vergelijkbare DNA-structuur in mitochondriën en chloroplasten wordt verklaard door de theorie van endosymbiose, die oorspronkelijk werd voorgesteld door Lynn Margulis in haar werk uit 1970 "The Origin of Eukaryotic Cells."
Volgens de Marguliss-theorie kwam de eukaryotische cel voort uit het samenvoegen van symbiotische prokaryoten. In wezen zijn een grote cel en een kleinere, gespecialiseerde cel samengevoegd en evolueerden uiteindelijk in één cel, waarbij de kleinere cellen werden beschermd in de grotere cellen, wat het voordeel van verhoogde energie voor beide opleverde. Die kleinere cellen zijn de mitochondriën van vandaag en chloroplasten.
Deze theorie verklaart waarom de mitochondriën en chloroplasten nog steeds hun eigen onafhankelijke DNA hebben: het zijn overblijfselen van wat vroeger individuele organismen waren.