Inhoud
- Vorming van Sea Pack Ice
- Vorming van gletsjerijs
- Functie van Sea Pack Ice
- Functie van gletsjerijs
- Structuur van Sea Pack Ice
- Structuur van Glacial Ice
Op het eerste gezicht lijkt ijs een vrij uniforme substantie te zijn. Afhankelijk van waar en hoe het werd gevormd, kunnen ijslichamen echter enorm verschillen. Gletsjers, meestal hoog in bergachtige gebieden binnen de poolcirkel gevormd, vormen enorme, voortschrijdende ijsmassa's die ondanks hun doorgaans trage tempo indrukwekkende krachten uitoefenen. In zee vormt zich daarentegen ijs op zee, waardoor vaak vellen van vast ijs ontstaan die effectief kunnen worden gebruikt als landbruggen voor mens en dier.
Vorming van Sea Pack Ice
Zeeijs vormt zich wanneer water op het oppervlak van de oceaan naar of onder het vriespunt zakt. Het vriespunt van zout water is iets lager dan dat van zoet water - ongeveer 29 graden Fahrenheit in vergelijking met 32 graden F voor zoet water - en daarom vereist pakijs zee een lagere temperatuur om te vormen dan ijs.
Vorming van gletsjerijs
Glaciaal ijs bestaat volledig uit zoet water en ontwikkelt zich op plaatsen waar de temperatuur zelden hoger is dan 32 graden F en sneeuw zich ophoopt in lagen. Na verloop van tijd kan een deel van de opgehoopte sneeuw kort smelten en vervolgens weer invriezen, waardoor het verandert in kleine en compacte ijskristallen die bekend staan als firn. Naarmate er meer sneeuw valt en zich ophoopt, verdicht het eronder tot een ijslaag, die langzaam begint te bewegen als de lagen dikker worden en de druk erboven toeneemt.
Functie van Sea Pack Ice
Een primaire functie van pakijs is de rol ervan in het oceaancirculatieproces. De vorming van ijs op zee verdrijft zout uit het water dat bevriest. Dit zout zinkt in het zeewater eronder, waardoor dit water zouter en dichter wordt, waardoor het lager zinkt. Dit proces maakt deel uit van de "grote transportband", die helpt om de oceanen te laten circuleren en stagnatie voorkomt.
Functie van gletsjerijs
Glaciaal ijs werkt op een heel andere manier dan pakijs, voornamelijk vanwege de omringende omstandigheden. Een gletsjer op het land oefent enorme krachten uit op de grond eronder, die het landschap hieronder snijdt en verandert. Terwijl het beweegt, beeldhouwt het het landschap en creëert het landvormen van glaciaal getransporteerd sediment. Bewijs hiervan is te zien aan de enorme U-vormige valleien die zijn uitgehouwen door oude gletsjers.
Structuur van Sea Pack Ice
Omdat zee-packijs op het oppervlak van de oceaan drijft, is de structuur ervan heel anders dan die van gletsjerijs. Net als ijsbergen rust het grootste deel van de massa pakijs onder het oppervlak. Vellen pakijs kunnen tot 20 voet dik zijn in het Noordpoolgebied, hoewel het gebruikelijker is om vellen te vinden tussen 1 en 6 voet dik. De afstand van de bovenkant van het ijs tot het wateroppervlak staat bekend als het vrijboord, terwijl de afstand tussen het oppervlak en de bodem van het ijs de diepgang is. Zee-pakijs bestaat voornamelijk uit zout water samen met alle organismen die in het vrieswater zaten.
Structuur van Glacial Ice
Glaciaal ijs bestaat uit enorme vellen zoetwaterijs die strak onder het lossere, gegranuleerde ijs zijn samengeperst. Terwijl de ijsmassa begint te stromen, vormt zich echter een bodemlaag: ijs gemengd met het geroerde puin dat van de landschapsvloer wordt geschraapt terwijl de gletsjer beweegt. Dit ijzige puin vormt een wig die dikker wordt naar de voorkant of snuit van de gletsjer.