Inhoud
- Wat is bloeddruk?
- Waarom is het belangrijk om de bloeddruk te meten?
- Geschiedenis
- Mobiliteit
- Nauwkeurigheid / Calibration
- Problemen
Een bloeddrukmeter is een medisch hulpmiddel voor het meten van de bloeddruk. Het maakt gebruik van een manchet die om de arm van de patiënt hecht. Twee hoofdtypen zijn kwik, verwijzend naar het vloeistofelement dat wordt gebruikt voor de meting, en aneroid bloeddrukmeter, die het gebrek aan vloeistof aangeeft. Elk type bloeddrukmeter heeft zijn voor- en nadelen, die zijn gebaseerd op de verschillen tussen de twee.
Wat is bloeddruk?
Je hart is de spier die je bloed door je lichaam pompt en circuleert. Dit duwt bloed tegen je aderen en slagaders waardoor een bepaalde druk ontstaat.
Bloeddruk meet de druk van het bloed in uw bloedvaten en aders. Deze maat wordt uitgedrukt in twee getallen een hoger getal (systolische bloeddruk) en een lager getal (diastolische bloeddruk) in mm Hg-eenheden.
Waarom is het belangrijk om de bloeddruk te meten?
Hoge bloeddruk is een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen ter wereld. Consistent hoge bloeddruk is een teken van hartaandoeningen en kan leiden tot orgaanschade, hartaanval, ademhalingsproblemen, beroerte, pijn op de borst, hoofdpijn, vermoeidheid, ernstigere hartaandoeningen en zelfs de dood. Een nauwkeurige meting van de bloeddruk is een belangrijke maat voor de gezondheid en kan mensen met hoge bloeddruk helpen hun toestand te begrijpen.
Normale bloeddruk heeft een waarde van 120 of (minder systolisch) over 80 (of minder) diastolisch. Verhoogde bloeddruk wordt gedefinieerd als 120-129 systolisch over minder dan 80. Mensen met verhoogde bloeddruk zijn meestal in staat om gemakkelijk terug te keren naar normale waarden met enkele levensstijlveranderingen.
Fase 1 hoge bloeddruk (ook hypertensie genoemd) begint bij 130-139 systolisch boven 80-89 diastolisch. Salie 2 hoge bloeddruk begint bij 140 of hoger systolisch boven 90 of hoger diastolisch.
Geschiedenis
De kwik-bloeddrukmeter vertegenwoordigt de klassieke en beproefde methode voor het meten van de bloeddruk. Het werd voor het eerst gepresenteerd in 1896 door Dr. Scipione Riva-Rocci. Het apparaat bestond uit een opblaasbare blaas en een kolom met kwik. Verschillende drukken veroorzaken verschillende niveaus van het kwik in de kolom, waardoor een middel wordt gecreëerd om de bloeddruk te meten.
Dit basisidee wordt nog steeds gebruikt in kwik bloeddrukmeters. In 1905 ontdekte Dr. Nikolai Korotkov de methode om een stethoscoop te gebruiken in combinatie met de bloeddrukmeter om de bloeddruk te meten door het geluid van de bloedstroom, een techniek die nog steeds wordt gebruikt.
Mobiliteit
De aneroïde bloeddrukmeter bestaat uit een veerapparaat en een metalen membraan dat de signalen van de manchet vertaalt en een naald in de meter bedient. Dit vereist geen vloeistof. De afwezigheid van een vloeistof biedt mobiliteit, omdat dit apparaat gemakkelijk van de ene naar de andere locatie kan worden verplaatst.
Bovendien kan het op muren worden geplaatst. De kwik-bloeddrukmeter moet op een vlakke locatie worden bewaard, zodat het kwik op zijn plaats blijft. Het transport ervan kan de nauwkeurigheid beïnvloeden.
Nauwkeurigheid / Calibration
Volgens een artikel in het Journal of Public Health Policy waarin de nauwkeurigheid van kwik en aneroïde bloeddrukmeters in de periode van 1995 tot 2009 werd onderzocht, leverde kwik nauwkeurigere resultaten op. Een factor in nauwkeurigheid is kalibratie. Zoals bij de meeste apparaten leidt het niet regelmatig kalibreren tot onnauwkeurige metingen.
Aneroïde apparaten moeten vaker worden gekalibreerd omdat ze complexer zijn dan kwikapparaten. Onnauwkeurige resultaten treden op wanneer de naald niet op nul rust voor gebruik, waardoor een kalibratie nodig is.
Problemen
Kwik is een gevaarlijke stof en verontreinigende stof. Het gebruik ervan in een medische omgeving levert problemen op, waaronder mogelijke breuk, lekkage en verwijdering. Dit verschil tussen kwik en aneroïde leidt ertoe dat het gebruik van kwik in ziekenhuizen wordt geëlimineerd.
Naast veiligheid is nauwkeurigheid de belangrijkste overweging bij bloeddrukmetingen. Volgens de UCLA Department of Medicine leiden onnauwkeurige bloeddrukmetingen tot een verkeerde diagnose en behandeling. Aneroïde bloeddrukmeters kunnen nauwkeurige metingen leveren, zolang ze goed en vaak worden gekalibreerd.