Inhoud
Wanneer atomen elektronen delen met andere atomen om chemische bindingen te vormen, versmelten de orbitalen die de elektronen bevatten die bij de binding betrokken zijn tot een "hybride" orbitaal. Het aantal gevormde hybride orbitalen hangt af van het aantal elektronen dat de buitenste orbitalen bezet, of de zogenaamde valantieschelp. Chemici gebruiken hybride orbitalen om uit te leggen waarom verschillende moleculen bepaalde geometrische vormen aannemen.
Teken de Lewis-dot-structuur van het molecuul in kwestie. Dit omvat typisch het bepalen van het aantal valentie-elektronen die de valanteschil bezetten voor elk atoom in het molecuul; het tot stand brengen van één binding, die twee elektronen voorstelt, tussen de centrale atomen en alle andere atomen; en voeg vervolgens dubbele bindingen toe indien nodig om ervoor te zorgen dat elk atoom in totaal acht elektronen bezit of deelt. In tetrachloorkoolstof of CCl4 vertegenwoordigt bijvoorbeeld koolstof het centrale atoom en brengt vier elektronen mee omdat het groep 4A in het periodiek systeem bezet; elke chlooratomen brengt zeven elektronen omdat het groep 7A bezet. De rangschikking die elk atoom in het molecuul acht elektronen geeft, omvat een enkele binding tussen koolstof en elk van de chlooratomen, en elk chlooratoom bevat zes extra niet-bindende elektronen.
Tel het aantal elektrondomeinen van het centrale atoom in het molecuul door het aantal niet-gepaarde elektronen en bindingen op het centrale atoom te noteren. Merk op dat een enkele, dubbele of drievoudige binding elk als één elektronendomein telt. Een eenzaam paar niet-bindende elektronen telt ook als één elektronendomein. Het koolstoftetrachloride-voorbeeld uit stap 1 bestaat uit vier enkele bindingen met chlooratomen en nul eenzame elektronenparen, dus bevat het in totaal vier elektrondomeinen.
Bepaal de hybridisatie van het atoom door het in stap 2 bepaalde aantal elektronendomeinen te correleren met het juiste hybridisatieschema. De vijf belangrijkste hybriden zijn sp, sp2, sp3, sp3d en sp3d2, die respectievelijk overeenkomen met twee, drie, vier, vijf en zes elektronendomeinen. Koolstoftetrachloride, met vier elektronendomeinen, vertoont een sp3-hybridisatieschema. Dit betekent dat het centrale atoom in totaal vier hybride orbitalen bevat, gevormd door een combinatie van één orbitaal van het s-type en drie orbitalen van het p-type.