Inhoud
- Structuur van het fotosysteem
- Fotosysteem I
- Fotosysteem II
- Cyclische fotofosforylering
- Niet-cyclische fotofosforylering
Fotosystemen gebruiken licht om een elektron van energie te voorzien, dat vervolgens wordt gebruikt in een elektrontransportketen om hoogenergetische moleculen te maken voor gebruik in de donkere reacties van fotosynthese. Dergelijke reacties staan bekend als fotofosforylering en vormen de lichte reactiestap van fotosynthese.
Structuur van het fotosysteem
Fotosystemen zijn complexe opstellingen van chlorofyl a met andere pigmenten, waaronder chlorofyl b, xanthophylen en carotenoïden, die lichtenergie opvangen om een elektron te activeren dat uit een watermolecuul is verwijderd. In planten bevinden zich fotosystemen in het thykaloïde membraan in de chloroplast. Twee soorten fotosystemen zijn geïdentificeerd als fotosysteem I en fotosysteem II.
Fotosysteem I
P680 is de vorm van chlorofyl die wordt gebruikt in fotosysteem I en het elektron wordt getransporteerd van de pigmenten naar een ferredoxine-eiwit. Planten hebben naast fotosysteem II ook fotosysteem I.
Fotosysteem II
P700 is de vorm van chlorofyl die wordt gebruikt in fotosysteem II en het elektron wordt getransporteerd naar een plastochinon-molecuul. Veel fotosynthetische bacteriën hebben alleen fotosysteem II. Cyanobacteriën vormen een opmerkelijke uitzondering bij beide soorten fotosystemen.
Cyclische fotofosforylering
Bij cyclische fotofosforylering wordt het geactiveerde elektron dat door het fotosysteem wordt vrijgegeven en in de elektrontransportketen wordt gebruikt, teruggevoerd naar fotosysteem I. Dit proces produceert ATP.
Niet-cyclische fotofosforylering
In niet-cyclische fotofosforylering passeert het elektron van fotosysteem II via een reeks reacties op fotosysteem I, dat het elektron opnieuw activeert met behulp van licht voor een andere reeks reacties. Het elektron wordt niet teruggestuurd naar de fotosystemen en NADPH wordt gemaakt.