Inhoud
- Koud en kouder
- Brede bladeren en naaldbladeren
- Verschillende bomen, verschillende bodem
- Koud-winterharde wezens
- Een zee van gras
De aarde is een plek met een verbluffende natuurlijke diversiteit. Desalniettemin kunnen de meeste regio's worden gegroepeerd in een van de vele brede categorieën die overeenkomen met de primaire ecologische gemeenschappen van de aarde. (zie Referenties 1) Deze gemeenschappen, bekend als biomen, kunnen worden geclassificeerd op basis van klimaat, vegetatie en dierenleven. (zie referenties 2) Gematigde biomen omvatten zowel bos als grasland, terwijl het taiga-bioom grondig bebost is.
Koud en kouder
Het gematigde bosbioom omvat breedtegraden variërend van ongeveer de zuidelijke Verenigde Staten tot zuidelijk Canada, terwijl het taiga-bioom, ook bekend als boreaal bos, zich uitstrekt van de breedtegraad van zuidelijk Canada tot ongeveer 60 graden noorderbreedte. (zie Referenties 1, Referenties 3) Deze twee biomen liggen dus naast elkaar, wat de vele overeenkomsten tussen taiga en noordelijke gematigde bossen verklaart. Beide biomen hebben vier verschillende seizoenen, maar de gematigde bosklimaten bestrijken een veel breder bereik van temperaturen en neerslagpatronen. Taiga daarentegen is betrouwbaar koud: de meeste neerslag valt als sneeuw, de winters zijn streng en het groeiseizoen is kort - ongeveer 130 dagen vergeleken met 140 tot 200 dagen voor gematigde bossen. (zie referenties 4)
Brede bladeren en naaldbladeren
Veel gematigde bossen worden bevolkt door loofbomen, die hun bladeren niet behouden tijdens de winter, hoewel sommige gematigde gebieden, vooral langs kusten of op grotere hoogten, bossen omvatten die worden gedomineerd door naaldhoutsoorten. Veel voorkomende bomen in loofbossen zijn soorten eik, esdoorn en as. Soorten dennen, ceder, jeneverbes en redwood overheersen in naaldachtige gematigde bossen. Veel gematigde bossen bevatten ook een mix van soorten. Sommige gematigde bossen hebben een relatief dunne bladerdak die een overvloed aan ondergewaardeerde planten aanmoedigt, zoals wilde bloemen, struiken en bessen. Taiga-vegetatie is over het algemeen veel minder divers. Het landschap wordt gedomineerd door koudtolerante groenblijvende bomen zoals dennen, sparren, sparren en lariks, en minder ondergewaardeerde planten kunnen gedijen in de omstandigheden met weinig licht onder de dikke groenblijvende luifel.
Verschillende bomen, verschillende bodem
De grond in bladverliezende gematigde bossen is matig tot zeer vruchtbaar. Dit is deels te wijten aan de moedermateriaal waaruit deze gronden zijn gevormd, maar ook aan de belangrijke factor van rottende bladeren. Elke herfst zetten loofbomen grote hoeveelheden waardevolle organische stof op het bodemoppervlak af, samen met minerale voedingsstoffen die door de uitgebreide wortelsystemen van de bomen zijn opgenomen en vervolgens in bladweefsel zijn opgeslagen. Naaldige gematigde bossen ontwikkelen zich meestal in gebieden met van nature armere grond, omdat naaldsoorten toleranter zijn voor onvruchtbare grond dan bladverliezende soorten. Taiga-bodems zijn meestal ook redelijk arm - rotsen belemmeren de wortelpenetratie, de zandige ure vermindert het vermogen van de bodem om voedingsstoffen vast te houden en de pH is voor veel planten onder het optimale bereik.
Koud-winterharde wezens
Taiga en gematigde bossen zijn de thuisbasis van vergelijkbare diersoorten, vooral in noordelijke gematigde bossen waar strenge winters de populatie van dieren verminderen die niet zijn aangepast aan koud weer. Beide biomen omvatten een verscheidenheid aan vogels, zoals spechten, haviken en adelaars; herbivoren, zoals herten, konijnen en eekhoorns; en carnivoren en alleseters, zoals wolven, vossen en beren. Over het algemeen bevat taiga meer koudetolerante dieren, zoals de Canadese lynx en de sneeuwhaas, en gematigde bossen bevatten meer amfibieën en reptielen.
Een zee van gras
Het gematigde gebied omvat ook graslanden. De meest bekende voorbeelden van dit bioom zijn de uitgestrekte prairies van Midden-Noord-Amerika en de Euraziatische steppe. Gematigde graslanden zijn meestal heter en droger dan taiga, hoewel ze zich kunnen uitbreiden naar noordelijke gebieden met strenge winters. Lagere neerslag - samen met winderige winters, weidegewoontes van dieren en verschillende andere factoren - belemmert boomgroei en begunstigt meerjarige grassen; dit verschil in dominante vegetatie is het meest opvallende contrast tussen gematigd grasland en taiga. Gematigd grasland omvat ook tal van diersoorten die afwezig of ongewoon zijn in taiga, zoals wilde paarden, prairiehonden en weiland.