Inhoud
Enkele van de meest interessante en visueel opwindende wetenschappelijke eerlijke experimenten zijn die met een breed scala aan bewegende kleuren. Kleurveranderende vloeistofexperimenten zijn vooral geschikt voor jongere studenten, omdat de chemicaliën en benodigdheden die nodig zijn voor de projecten gemakkelijk toegankelijk zijn en voor het grootste deel relatief veilig zijn. Sommige ideeën omvatten experimenteren met kleurstof en water, magnesiummelk en azijn, evenals de samengestelde kleurveranderende effecten van verschillende andere stoffen.
Kleurstof en water
••• Taylor Hinton / iStock / Getty ImagesDit experiment is ontworpen om studenten te leren over oppervlaktespanning en Brownse beweging, die betrekking heeft op de effecten van dichtheid op beweging. Volgens AtoZTeacherStuff.com heb je voor dit experiment een kom met water, een lepel en wat kleurstof nodig. Nadat je het water zachtjes hebt geroerd, voeg je een druppel kleurstof toe en observeer. Hoewel je zou verwachten dat de kleurstof zich snel in het water verspreidt en oplost, is het tegenovergestelde waar. Je merkt misschien dat het even duurt voordat de kleurstof door het wateroppervlak dringt, wat wordt veroorzaakt door oppervlaktespanning, een webachtige verbinding van oppervlaktewatermoleculen. Omdat de kleurstofmoleculen voor voedsel dichter zijn dan watermoleculen, duurt het even voordat de 'zwakkere' watermoleculen zich verplaatsen rond de 'sterkere' kleurstoffen voor voedselkleurstoffen en deze effectief verspreiden.
Melk van Magnesia en Azijn
Magnesiummelk is een witte oplossing die bestaat uit gehydrateerd magnesiumcarbonaat gesuspendeerd in water. Het wordt gebruikt als een antacidum en een laxeermiddel. Volgens SteveSpanglerScience.com moet je voor dit experiment 100 milliliter (ml) magnesiumoxide in een bekerglas van 500 ml gieten en vervolgens water toevoegen tot het bekerglas tot ongeveer de helft is gevuld. U moet dan 10 ml universele indicator toevoegen - een chemische stof die vaak wordt gebruikt in poolkits om de pH-waarden te controleren - en roeren. Omdat de magnesiumoxide-melk een alkalische verbinding is, moet je merken dat de oplossing een blauwachtige tint aanneemt. Als u echter 10 tot 20 ml azijn aan de oplossing toevoegt (onder roeren), zult u iets opmerkelijks opmerken: de blauwachtige oplossing zal snel rood worden. Dit wordt veroorzaakt door de azijn die het alkalische magnesiumcarbonaat neutraliseert, wat de zuurgraad van de oplossing drastisch verhoogt.
Meerdere chemicaliën en kleurveranderingen
In tegenstelling tot het bovengenoemde experiment gaat dit experiment verder dan het eenvoudigweg veranderen van een oplossing van alkalisch naar zuur. In plaats daarvan probeert het de precieze hoeveelheid specifieke chemicaliën te bepalen die nodig zijn om deze veranderingen te veroorzaken. Volgens HomeTrainingTools.com moet u beginnen met het vullen van één fles of beker met 25 druppels universele indicator en ongeveer 200 ml water. Doe vervolgens een druppelaar vol azijn in een tweede beker, een druppelaar vol ammoniak in een derde beker en - ten slotte - 100 ml azijn in een vierde beker. U moet vervolgens de inhoud van elke beker achtereenvolgens in de volgende gieten en de geproduceerde kleuren observeren (dus giet de eerste in de tweede, de tweede in de derde, enzovoort). Terwijl de azijn de oplossing in eerste instantie rood zal maken, moet de alkalische ammoniak deze neutraliseren en de oplossing in blauw veranderen. Als er voldoende azijn in het laatste bekerglas zit, moet de oplossing weer rood worden. U moet experimenteren met de hoeveelheden om de exacte hoeveelheden te bepalen die nodig zijn om elke wijziging te veroorzaken.