Inhoud
Hoewel er verschillende antwoorden zijn met betrekking tot het definiëren van de moderne wetenschap en het begin ervan, gebaseerd op verschillende historische interpretaties, blijven de kenmerken van de moderne wetenschap vergelijkbaar, ongeacht de historische tijdlijnen. De vroegste data voor de geboorte van de moderne wetenschap variëren van de Hoge Middeleeuwen in 1277 tot de 17e eeuw. Sommige historici noemen een tweede wetenschappelijke revolutie die plaatsvond in het begin van de 20e eeuw met de komst van de kwantumfysica.
observeerbaarheid
In tegenstelling tot de middeleeuwse wetenschap, die theologie en metafysica begroet als het toppunt van wetenschappelijke kennis, verwijst de moderne wetenschap alleen naar natuurlijke objecten die kunnen worden waargenomen door de vijf zintuigen of kunnen worden waargenomen met behulp van instrumenten. Als gevolg hiervan hebben observatiemethoden ook geleid tot de ontwikkeling van takken van wetenschap die zich alleen bezighouden met theoretische componenten, zoals kwantumfysica en sommige delen van de astronomie.Nadat feiten zijn waargenomen, getest en opnieuw getest, proberen wetenschappers hun observaties te ordenen in de vorm van uitdrukkingen die wetenschappelijke wetten worden genoemd. Waarnemingen die nog niet op consistente basis kunnen worden getest en bewezen, worden wetenschappelijke theorieën genoemd.
Wetenschappelijke methode
De wetenschappelijke methode is een ander belangrijk onderdeel van de moderne wetenschap, omdat het de objectieve basis beschrijft voor het testen en communiceren van resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Met behulp van de wetenschappelijke methode zal een wetenschapper een gefundeerde schatting maken met betrekking tot de uitkomst van een proces of experiment en vervolgens verschillende tests gebruiken, die een of meer variabelen isoleren, om een objectieve en certificeerbare uitkomst te verkrijgen. Als de hypothese niet overeenkomt met de conclusie van het experiment, moet de hypothese worden aangepast om aan de resultaten te voldoen.
Wiskunde
Een sterke nadruk op wiskunde boven filosofie, symbolen en attitudes is een ander kenmerk van de moderne wetenschap dat hand in hand gaat met waarneembaarheid en de wetenschappelijke methode. In de Middeleeuwen, tot de tijd van Galileo Galilei, werd bijvoorbeeld gedacht dat de aarde het centrum van het universum was vanwege de houding en het symbolische belang van de mens in het centrum van alles en de religieuze implicaties ervan, waarop werd ingegaan bij de kerk. Het gebruik van wiskunde door Galileos leidde echter tot een van de grondslagen van de moderne wetenschap omdat het filosofie en speculatie verving door objectieve observatie. Isaac Newton, een van de vaders van de moderne wetenschap, heeft het belang van wiskunde verder gesterkt in de theorie dat het hele universum kan worden verklaard door het gebruik van wiskundige modellen.
Twee soorten wetenschap
De moderne wetenschap kan worden onderverdeeld in twee verschillende takken, die bekend staan als toegepaste wetenschap en pure wetenschap. Pure science beschrijft de wetenschap van ontdekking. Toegepaste wetenschap beschrijft het proces van het ontwikkelen van nieuwe technologie en producten voor consumenten en komt vaak voort uit de experimenten en theorieën van pure wetenschap. Terwijl beide takken van wetenschap gebruikmaken van de observatiemogelijkheden, de wetenschappelijke methode en wiskunde, houdt pure wetenschap zich meer bezig met het uitbreiden en testen van de bestaande hoeveelheid wetenschappelijke kennis, terwijl de toegepaste wetenschap die kennis wil gebruiken.