Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Drie domeinen van het leven
- Anatomie van een schimmel
- Bouwstenen van celwanden
- Eigenschappen van Chitine
- Eukaryotische cel glycocalyx
Wat hebben voetschimmel, broodgist en morieljes gemeen? Het zijn allemaal soorten schimmels.
Kingdom Fungi bestaat uit een diverse groep organismen die omvat gisten, schimmels en paddestoelen. Net als plantencellen worden schimmelcellen beschermd door een celwand. In tegenstelling tot planten, zijn schimmels celwanden gemaakt van chitine - een materiaal dat voorkomt in exoskeletten van insecten.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Schimmels zijn de enige organismen met celwanden gemaakt van chitine.
Drie domeinen van het leven
Levende dingen kunnen worden ingedeeld in drie basisdomeinen: Eukarya - de eukaryoten, en Bacteriën en Archaea - de prokaryoten. Schimmels zijn eukaryoten, en hun cellen delen overeenkomsten met leden van de andere koninkrijken van Domain Eukarya, waaronder planten, dieren en protisten.
Prokaryoten behoren tot de domeinen Archaea en Bacteriën. Het zijn eencellige organismen met een eenvoudige cellulaire structuur. De volgende zijn geen eukaryoten:
Anatomie van een schimmel
Schimmels kunnen eencellig zijn of uit veel cellen bestaan. Sommige soorten schimmels, zoals gisten, zijn eencellige organismen, maar de meeste schimmels zijn meercellige organismen die een netwerk van filamenten vormen, genaamd schimmeldraden. Filamenteuze schimmels omvatten schimmels en paddestoelen.
Deze soorten schimmels groeien een ingewikkeld web van draadachtige structuren die aan het zicht onttrokken blijven terwijl ze zich verspreiden over de bodem, weefsels of ontbindend organisch materiaal. Gewoonlijk is alleen het reproductieve of vruchtdragende gedeelte van de schimmel zichtbaar.
Paddenstoelen en de pluizige plekken die groeien op rottend fruit of oud brood zijn voorbeelden van het reproductieve deel van schimmels. Het vruchtlichaam geeft sporen vrij zodat de schimmel zich kan voortplanten.
Bouwstenen van celwanden
Celwanden zijn niet uniek voor schimmels en planten; bacteriën en plantachtige protisten hebben ook celwanden. Chitine is de chemische component van de celwanden van schimmels.
Planten en plantachtige protisten hebben celwanden die zijn samengesteld celluloseen bacteriële celwanden zijn gemaakt van peptidoglycan. Al deze celwandmaterialen, inclusief chitine, zijn gemaakt van koolhydraatmoleculen genoemd polysacchariden.
De celwand beschermt schimmels en zorgt ervoor dat ze ongunstige omstandigheden zoals extreme hitte, kou en gebrek aan water overleven. Schimmels zijn geëvolueerd om droogtetoleranter te worden dankzij de evolutie van effectievere celwandbarrières gemaakt van chitine.
Eigenschappen van Chitine
Chitine is een flexibel materiaal dat onoplosbaar is in water. Planten, bacteriën en protisten kunnen geen chitine maken. Sommige dieren kunnen echter chitine produceren. Geleedpotigen zoals schelpdieren en insecten gebruiken chitine om exoskeletten te maken.
Chitine biedt een verdedigingslinie tegen organismen die proberen zich te voeden met schimmels. Het is moeilijk voor eencellige organismen, zoals protisten en bacteriën, om te verteren. Sommige van deze protisten zijn amoebe, ciliaten en flagellaten die tussen schimmels leven en gezamenlijk worden genoemd protozoön.
Met chitine versterkte celwanden bieden schimmels bescherming tegen andere organismen die plaatsen bewonen waar schimmels leven, zoals grond en hout. De chitine in schimmelcelwanden helpt ook om te voorkomen dat virussen de schimmels binnendringen en infecties verspreiden.
Eukaryotische cel glycocalyx
De eukaryotische cellen glycocalyx is een plakkerige laag die de celwand in schimmelcellen en het celmembraan in dierlijke cellen omgeeft. Hiermee kunnen schimmelcellen zich houden aan de stof waarin ze groeien, zoals bodemdeeltjes, rottend organisch materiaal of andere vaste, vochtige oppervlakken.
Bij dieren zorgt de glycocalyx ervoor dat dierlijke cellen aan elkaar hechten.