Het berekenen van de resulterende kracht op een lichaam door een combinatie van krachten is een kwestie van het optellen van de verschillende werkende krachten componentgewijs, zoals besproken in Halliday en Resnick's "Fundamentals of Physics". Evenzo voer je vectortoevoeging uit. Grafisch betekent dit dat de hoek van de vectoren behouden moet blijven terwijl je ze in positie plaatst als een ketting, waarbij de een de kop raakt aan de staart van de andere. Zodra de ketting is voltooid, trekt u een pijl van de enige staart zonder dat een kop deze raakt naar de enige kop zonder dat een staart deze raakt. Deze pijl is uw resulterende vector, gelijk in grootte en richting aan de resulterende kracht. Deze benadering wordt ook wel het "superpositie-principe" genoemd.
Teken een diagram van verschillende krachten die inwerken op een blok van 5 kilogram dat door de ruimte valt. Stel dat het zwaartekracht er verticaal op naar beneden trekt, een andere kracht die naar links trekt met een kracht van 10 Newton (de SI-eenheid van kracht), en een andere kracht die het naar boven en naar rechts trekt in een hoek van 45 graden met een kracht van 10 ? 2 Newton (N).
Vat de verticale componenten van de vectoren samen.
In het bovenstaande voorbeeld heeft de zwaartekracht naar beneden een grootte F = mg = -5kg x 9,8 m / s ^ 2, waarbij g de zwaartekrachtversnellingsconstante is. Dus de verticale component is -49N, het negatieve teken dat aangeeft dat de kracht naar beneden duwt.
De naar rechts gerichte kracht heeft een verticale en horizontale component van elk 10N.
De kracht naar links heeft geen verticale component.
De som is 39N naar beneden.
Vat de horizontale componenten van de vectoren samen.
Verdergaand met het bovenstaande voorbeeld dragen de linker- en rechtervectoren 10N bij in elke richting, die elkaar opheffen om nul horizontale kracht te geven.
Gebruik de tweede wet van Newton (F = ma) om de versnelling van het lichaam te bepalen.
De resulterende kracht is daarom 39N naar beneden. Voor een massa van 5 kg wordt de versnelling daarom als volgt gevonden: 39N = F = ma = 5kg x a, dus a = 7,8 m / s ^ 2.