Inhoud
In de chemie vormen metalen en niet-metalen ionische bindingen, en twee of meer niet-metalen vormen covalente bindingen. Deze twee bindingstypen vertegenwoordigen fundamenteel verschillende atomaire interacties: covalente bindingen houden het delen van elektronen tussen atomen in, terwijl ionische bindingen het gevolg zijn van atomen die tegengestelde ladingen hebben. De waarheid is echter ingewikkelder, omdat weinig bindingen zuiver ionische of zuiver covalente eigenschappen vertonen. Dat wil zeggen dat bindingen de neiging hebben zowel een ionisch als een covalent karakter te bevatten. Linus Pauling leidde een vergelijking af om het fractionele covalente karakter van een binding te beschrijven op basis van de elektronegativiteit van elk atoom, of het vermogen van het atoom om elektronen naar zich toe te trekken.
Bepaal de Pauling-elektronegativiteiten van de twee elementen die bij de binding betrokken zijn. Talrijke en online referenties bieden deze informatie (zie bronnen). Voor een binding tussen silicium en zuurstof zouden de elektronegativiteitswaarden bijvoorbeeld 1,8 zijn voor silicium en 3,5 voor zuurstof.
Trek de kleinere elektronegativiteitswaarde af van de grotere waarde om het verschil in elektrongativiteit te bepalen, X. Voortgaand op het voorbeeld van stap 1 is het elektronegativiteitsverschil X = (3,5 - 1,8) = 1,7.
Vervang de waarde van X uit stap 2 in de breuk-covalente vergelijking: FC = exp (-0,25 * X ^ 2). In het voorbeeld in stap 1 en 2 is FC = exp (-0,25 * 1,7 ^ 2) = exp (-0,25 * 2,9) = exp (-0,72) = 0,49.