Inhoud
- Waar komt de energie vandaan?
- Hoeveel vermogen biedt de zon?
- Hoeveel procent van de kracht van de zon kunnen zonnecellen gebruiken?
- Hoe verhogen we de paneelefficiëntie?
De efficiëntie van een fotovoltaïsch systeem is de meting van hoeveel van de beschikbare zonne-energie een zonnecel omzet in elektrische energie. De meeste typische silicium zonnecellen hebben een maximale efficiëntie van ongeveer 15 procent. Zelfs een zonnesysteem met een efficiëntie van 15 procent kan de gemiddelde woning op een kosteneffectieve manier voeden.
Waar komt de energie vandaan?
Energie in zonlicht komt in pakketten die fotonen worden genoemd. Deze fotonen dragen een specifieke hoeveelheid energie, afhankelijk van hun golflengte. Naarmate de golflengte afneemt, neemt de energie van een foton toe. Deze fotonen exciteren elektronen in de zonnecel, waardoor ze door het circuit stromen en elektrische stroom creëren. Om een elektron in silicium vrij te maken, heeft een foton minimaal 1,1 elektronenvolt energie nodig. Een elektronenspanning is de hoeveelheid energie die nodig is om een elektron door een potentiaalverschil van één volt te verplaatsen. Als een foton meer dan 1,1 elektronenvolt heeft, beweegt een elektron door het circuit, maar overtollige energie komt vrij als warmte. Dit is een van de redenen dat zonnecellen zo'n lage efficiëntie hebben; ze hebben slechts een zeer specifieke hoeveelheid energie nodig om te werken.
Hoeveel vermogen biedt de zon?
De zon levert een andere hoeveelheid kracht, afhankelijk van waar je op aarde bent en waar het aan de hemel staat. Zonnepanelen worden doorgaans beoordeeld uitgaande van standaardomstandigheden die bekend staan als AM1.5. Dit staat voor luchtmassa 1.5, wat de geaccepteerde testvoorwaarde is voor zonnepanelen. Bij AM1,5 levert de zon 1.000 watt per vierkante meter. De werkelijk beschikbare zonne-energie varieert echter met de locatie, weersomstandigheden en het tijdstip van de dag.
Hoeveel procent van de kracht van de zon kunnen zonnecellen gebruiken?
Om de kracht van de zon te begrijpen, gebruiken we een stralingsmodel dat het blackbody-spectrum wordt genoemd. Het blackbody-spectrum vertelt ons de energieverdeling van objecten op verschillende golflengten. Gebaseerd op een blackbody-spectrum heeft 23 procent van de energie van de zon een golflengte die te lang is om bruikbaar te zijn voor zonnepanelen. Die fotonen gaan gewoon door de cel. Andere golflengtes hebben wat overtollige energie. Nog eens 33 procent van de energie van de zon is overtollige energie die ook onbruikbaar is voor silicium zonnecellen. Daardoor blijft slechts 44 procent van de energie van de zon beschikbaar voor silicium zonnecellen. Meer van deze energie gaat verloren door reflectie en andere processen in de cel zelf. Hoewel de theoretische maximale efficiëntie hoger kan zijn, is de werkelijke efficiëntie van siliciumcellen dus meestal ongeveer 15 procent.
Hoe verhogen we de paneelefficiëntie?
Om de efficiëntie van zonnepanelen te verhogen, kunnen we de materialen verbeteren en diversifiëren die we gebruiken om ze te maken. Verschillende materialen vereisen een verschillende hoeveelheid fotonenergie om stroom te produceren. Daarom kunnen hybride panelen een aantal verschillende elektronspanningswaarden dekken om de opgevangen energie te maximaliseren. Een probleem met deze benadering zijn de productiekosten. Het standaard zonnepaneel is gemaakt van silicium, dat op grote schaal beschikbaar is en goed wordt begrepen. Naarmate de materialen die in zonnepanelen worden gebruikt zeldzamer en meer gespecialiseerd worden, stijgen de productiekosten. Daarom leidt een verhoging van de efficiëntie tot een verhoging van de kosten.