Inhoud
Ben je dol op je schattige kleine pop? Het zit allemaal in je DNA.
Althans, dat is wat een team van Zweedse en Britse wetenschappers concludeerden in hun onderzoek naar de erfelijkheid van hondenbezit, gepubliceerd via de Uppsala University op 19 mei. Het onderzoek geeft aan dat genetische variatie het grootste deel van de variatie in hondenbezit verklaart, wat inhoudt dat een individuen genetische make-up kan grote invloed hebben op hun beslissing om een hond te krijgen.
Wat dit zou kunnen betekenen
Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat hondenbezitters volgens Science Daily een aantal veel voorkomende gezondheidsvoordelen genieten. Daarom is het belangrijk om te begrijpen dat hondenbezitters genetische overeenkomsten delen - het helpt duidelijk te maken dat genen fungeren als een gemeenschappelijke deler tussen hondenbezit en gezondheidsvoordelen.
"Ze suggereren dat vermeende gezondheidsvoordelen van het bezitten van een hond die in sommige onderzoeken wordt gerapporteerd, gedeeltelijk kunnen worden verklaard door verschillende genetica van de onderzochte mensen," verklaarde co-auteur Carri Westgarth in haar onderzoek.
Keith Dobney, een andere co-auteur van de studie, voegde eraan toe dat deze bevindingen ons kunnen helpen begrijpen waarom mensen zich zo lang met honden hebben verbonden - in feite ongeveer 15.000 jaar.
"De studie heeft belangrijke implicaties voor het begrijpen van de diepe en enigmatische geschiedenis van het domesticeren van honden," zei hij. "Decennia van archeologisch onderzoek hebben ons geholpen een beter beeld te krijgen van waar en wanneer honden de menselijke wereld binnenkwamen, maar moderne en oude genetische gegevens stellen ons nu in staat om direct te onderzoeken waarom en hoe."
Hoe ze het deden
Onderzoekers voerden deze studie uit met behulp van informatie van 35.035 paar tweelingen uit de Zweedse Twin Registry. Volgens Interesting Engineering gebruiken wetenschappers vaak tweelingen voor dit soort onderzoeken om onderscheid te maken tussen de invloeden van omgeving en genetica. Dat komt omdat identieke tweelingen hun hele genoom delen - wat betekent dat ze dezelfde exacte genetische samenstelling hebben - terwijl niet-identieke tweelingen slechts de helft delen.
In deze studie ontdekten wetenschappers dat concordantiehonden bij honden veel groter zijn bij identieke tweelingen dan bij niet-identieke tweelingen. Dit suggereert dat genen het eigendom van honden helpen beïnvloeden.
"We waren verrast om te zien dat de genetische samenstelling van een persoon een belangrijke invloed lijkt te hebben op de vraag of ze een hond bezitten," verklaarde hoofdauteur Tove Fall in het onderzoek van de teams, oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports.
Honden vertegenwoordigen het eerste gedomesticeerde dier en ze hebben een lange, steeds evoluerende relatie met mensen gedeeld gedurende duizenden jaren. Het onderzoek van Falls en zijn teams kan onderzoekers helpen het begrip van die relatie te verdiepen.
"Gezien de diepe geschiedenis van de domesticatie van dieren (de eerste en oudste is de hond) en onze lange en veranderende relatie met hen, kan dit bewijs een belangrijke eerste stap zijn in het ontrafelen van enkele van de meest fundamentele en grotendeels onbeantwoorde vragen met betrekking tot de domesticatie van dieren , "stelt de studie.