Inhoud
- Geminimaliseerde bezorgdheid over de veiligheid
- Verhoogde selectiviteit
- Kostenoverwegingen
- Toewijding van tijd
- Vaardigheidsniveau
- Nieuw ongedierte
Bestrijding van plagen met hun natuurlijke vijanden, waaronder parasieten, roofdieren, ziekten en concurrerende organismen, wordt biologische bestrijding genoemd. Het is een alternatief voor het gebruik van breed-spectrum pesticiden, die zowel nuttige insecten als schadelijke organismen doden. Om een succesvol biologisch bestrijdingsprogramma te kiezen, is het cruciaal om de plaag samen met de populatieniveaus en de omstandigheden van de plaag te identificeren.
Geminimaliseerde bezorgdheid over de veiligheid
In tegenstelling tot chemische pesticiden laten biologische bestrijdingsmiddelen, ook wel bioagentia genoemd, geen langdurige residuen achter die in het milieu achterblijven. Ze logen niet uit in het grondwater of creëren resistente stammen van insecten. Biologische controle minimaliseert bezorgdheid over milieu, wetgeving en openbare veiligheid. Geïntegreerde ongediertebestrijding maakt gebruik van bioagents in combinatie met andere maatregelen.
Verhoogde selectiviteit
Vaak is een gastheer-parasiet of prooi-roofdierrelatie een specifieke relatie die geen invloed heeft op andere organismen - een voordeel voor het milieu. Wanneer u bijvoorbeeld nematoden gebruikt voor insectenbestrijding, is het belangrijk om de juiste soort te gebruiken voor het insect dat u wilt bestrijden. Biologische controle-nematoden zijn niet parasitair op hun gastheer. Ze komen het insect binnen via een natuurlijke lichaamsopening en eten vervolgens een bacterie die ze bij zich hebben die zich vermenigvuldigt in de gastheer. Nematoden moeten de juiste maat hebben om het specifieke insect binnen te komen en moeten gedrag hebben dat contact met het insect mogelijk maakt.
Kostenoverwegingen
Biologische controle kan minder of duurder zijn dan pesticiden. U kunt aanzienlijke kosten maken voor het bestuderen, kiezen, testen en fokken van een bioagent. In gevallen waarin bioagentia worden toegepast op ongedierte-populaties op een laag niveau, kan ongediertebestrijding echter langdurig en goedkoop zijn. Sommige schimmels vallen insecten aan en doden ze. Een schimmelspoor dringt door het insect en groeit er doorheen. Het duurt ongeveer een week voordat het insect sterft. Schimmels zijn kosteneffectief, tenzij een hoge toedieningssnelheid nodig is voor zware insectenplagen.
Toewijding van tijd
Bioagenten kunnen meerdere generaties of meer werken om plaagpopulaties succesvol te beheren. De geïmporteerde vuurmier, een ernstig ongedierte in de zuidelijke Verenigde Staten, wordt geparasiteerd door een kleine phoridevlieg afkomstig uit zijn Zuid-Amerikaanse verspreidingsgebied. Wanneer de phoridevlieg wordt gefokt en in het Amerikaanse bereik van de geïmporteerde vuurmieren wordt vrijgelaten, raakt minder dan 3 tot 4 procent van de mieren in een kolonie besmet. Het effect van phoridevliegen op geïmporteerde vuurmierenkolonies kan jaren duren om duidelijk te worden.
Vaardigheidsniveau
Het kan moeilijker zijn voor een niet-professionele om biologische bestrijding te bewerkstelligen, gezien de vele variabelen en de gespecialiseerde kennis van plaagorganismen, biologische agentia en omgevingscondities die vaak nodig zijn voor succes. Microbiële pathogenen zijn bijvoorbeeld het meest effectief wanneer jonge rupsen zich voeden. In Hawaii waren er twee soorten parasitaire wespen nodig, een eiparasitoïde en een parasiet van de larven, om de bananenschipper met succes te beheersen - een mottenlarve die bananenbladeren beschadigt.
Nieuw ongedierte
Soms, wanneer een niet-inheemse bioagent wordt geïntroduceerd om een niet-inheemse plaagsoort te bestrijden, wordt het op zijn beurt een plaag. De veelkleurige Aziatische damekever werd geïntroduceerd in de Verenigde Staten voor de bestrijding van bladluizen. Het werd een plaaginsect dat huizen binnendringt voor overwintering. In Hawaii werd de kleine Indiase mangoest geïntroduceerd om slangen en ratten in suikerrietvelden te bestrijden. Het jaagt ook op inheemse Hawaiiaanse vogels, amfibieën, reptielen en pluimvee. Jaarlijks wordt ongeveer $ 50 miljoen aan schade op Hawaï en Puerto Rico veroorzaakt door mongoespredatie. Moderne methoden verminderen de mogelijkheid om schadelijke soorten te introduceren aanzienlijk.