Inhoud
In iets meer dan twee decennia is DNA-profilering een van de meest waardevolle hulpmiddelen in de forensische wetenschap geworden. Door zeer variabele regio's van het genoom in DNA van een monster te vergelijken met DNA van een plaats delict, kunnen detectives helpen de schuldigen te bewijzen - of onschuld te vestigen. Ondanks het nut ervan bij wetshandhaving, zijn sommige toepassingen van DNA echter controversieel gebleken.
voordelen
Het grote voordeel van DNA-profilering ligt in de specificiteit. Zelfs relatief kleine hoeveelheden DNA op een plaats delict kunnen voldoende materiaal opleveren voor analyse. Forensische wetenschappers vergelijken meestal ten minste 13 markers van het DNA in twee monsters. In een test met 13 markers wordt de waarschijnlijkheid dat twee individuen identieke profielen zouden hebben geschat op minder dan 1 op 10 miljard. Bijgevolg is, wanneer specimens correct worden verzameld en de procedure correct wordt uitgevoerd, DNA-profilering een uiterst nauwkeurige manier om een verdacht DNA te vergelijken met specimens van een plaats delict.
nadelen
DNA-bewijs is slechts een van de vele soorten bewijs waarmee juryleden rekening moeten houden bij het overwegen van een zaak. Tv-programma's zoals "CSI" hebben de forensische wetenschap zo populair gemaakt dat sommige juryleden onrealistische verwachtingen van DNA-analyse hebben en deze zwaarder wegen dan andere soorten bewijs. Dit fenomeen wordt soms het "CSI-effect" genoemd. Het onderhouden van DNA-databanken kan de politie helpen bij het identificeren van criminelen, maar het kan ook ethische problemen opleveren wanneer autoriteiten monsters bewaren van mensen die nog nooit van een misdrijf zijn beschuldigd. DNA-sleepnetten, operaties waarbij de politie monsters verzamelt van een groot aantal mensen in een geografische regio om een dader te vinden, zijn bijzonder controversieel gebleken.
overwegingen
Het is belangrijk om te onthouden dat DNA-analyse, net als elke andere techniek in de forensische wetenschap, vatbaar is voor menselijke fouten. Verontreiniging tijdens het verzamelen of analyseren van monsters kan de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid aanzienlijk verminderen. Over het algemeen is DNA-bewijs nuttiger om verdachten uit te sluiten dan om schuld te bewijzen. Het Innocence Project aan de New York Benjamin N. Cardozo School of Law heeft met succes de onschuld van meer dan 100 ten onrechte veroordeelde gevangenen vastgesteld door middel van DNA-profilering en andere soorten bewijsmateriaal.