Inhoud
Veel zeedieren zijn geen vegetariërs. Dieren zoals dolfijnen, haaien, roggen, ijsberen en zeehonden zijn bijna uitsluitend roofzuchtige jagers. Plantenetende mariene soorten consumeren fytoplankton en verschillende vormen van zeewier. Omdat zeewier van de oceaanbodem naar de oppervlakte moet groeien, wordt zeewier uitsluitend in ondiep water gevonden. Fytoplankton groeit vrij in de open oceaan.
Larve
Veel zeedieren doorlopen een larvenstadium in hun levenscyclus. Deze larven leven vaak onder het fytoplankton en voeden zich totdat ze zich ontwikkelen tot hun volwassen vorm en bekwame zwemmers worden. Deze wezens worden zoöplankton genoemd en omvatten soorten als sponzen, anemonen, wormen, krabben en kreeften.
Zoogdieren
Zeekoeien en doejongs zijn de enige plantenetende zoogdieren in de zee. Ze ademen lucht en brengen hun hele leven in het water door. Deze twee soorten lijken erg op elkaar, met als belangrijkste verschil de vorm van hun staart. Beide hebben een dikke, rimpelige huid die bedekt is met dun, grof haar, vergelijkbaar met die van een olifant. Ze hoeven slechts ongeveer om de 20 minuten terug te keren naar het wateroppervlak om te ademen, maar ademen meestal om de drie tot vijf minuten. Van deze dieren is bekend dat ze zo lang als 60 jaar leven. Zeekoeien en doejongs wonen dicht bij de kust, waar hun voedselbron van zeesla zich bevindt. Helaas lopen ze hierdoor het risico om boten en andere waterscooters tegen te komen, wat leidt tot verlies van leven en letsel aan deze zachte wezens.
Vis
••• Comstock / Comstock / Getty ImagesHoewel het percentage herbivore vissoorten relatief laag is, vertegenwoordigen deze soorten vaak grote aantallen. De meeste soorten blijven dicht bij de kust, waar er een overvloed aan zeevegetatie is om te dienen als voedsel en habitat voor deze plantenetende vissen. Papegaaivissen, kopvoorn, doktersvissen, blauwe zweempje en doctorfish zijn enkele van de meest voorkomende herbivoor vissen die meestal worden aangetroffen rond rifgebieden, die een ideale habitat bieden met voldoende voedsel en beschermende beschutting.
ongewervelden
De meeste ongewervelde dieren zijn opportunistische voeders die alles eten wat hun kant op komt. Er zijn echter een paar strikt vegetarische soorten, zoals sommige soorten zeeslakken, chiton en limpets. Zoöplankton (de ongewervelde larvale vorm van veel soorten) verbruikt ook voornamelijk fytoplankton.
schaaldieren
Sommige zeer kleine oceaanbewonende schaaldieren zijn van cruciaal belang voor het behoud van een gezond ecosysteem. Krill verbruikt bijvoorbeeld fytoplankton en is gunstig bij het verminderen van de mogelijkheid van grote bloemen, rood tij genoemd. Rood tij verbruikt enorme hoeveelheden zuurstof en doodt vele mariene soorten. Krill helpt om het evenwicht te bewaren.