Inhoud
De Nijl ontwikkelde de beschaving van het oude Egypte. De jaarlijkse overstromingen van de rivieren lieten de grond rijk genoeg achter om een grote en complexe samenleving te voeden - en om een plant te kweken waarvan de vezel werd gebruikt voor allerlei huishoudelijke, visserij-, landbouw-, mode- en begrafenisbenodigdheden. Vlas was een belangrijk gewas in het oude Egypte en leverde de vezel voor linnen, een verfijnde maar stevige ile die een Egyptenaar gedurende het hele leven en zelfs na de dood vergezelde.
Miracle Fiber
In het oude Egypte was de productie van linnen een arbeidsintensief proces waarbij het vlas werd geweekt, waarbij de vezels moesten worden gescheiden, losse vezels in elkaar moesten worden gedraaid, tot draden moesten worden gesponnen en ten slotte de draden tot een doek moesten worden geweven. Overlevende fragmenten van stof daterend tot ongeveer 5000 voor Christus. geef aan dat de Egyptenaren dit deden in de neolithische tijd. Linnen was sterk, snel te drogen en koel op de huid, en bleef de centrale vezel in het Egyptische leven lang nadat wol vanaf 2000 voor Christus op grote schaal werd gebruikt door andere culturen in de Middellandse Zee en het Nabije Oosten. Linnen neemt kleurstof niet goed op en het meeste Egyptische linnen heeft zijn natuurlijke schaduw behouden of was wit gebleekt. Ze wisten hoe ze groen vlas konden oogsten en er groen linnen van konden maken - groene kleding was een statussymbool omdat de kleur het sterkst was toen ze nieuw waren.
Vezel voor de levenden
Het warme klimaat van het oude Egypte, vochtiger dan het woestijnland van vandaag, betekende dat er weinig kleding nodig was. De arme en slaven maakten het met grove linnen lendendoeken en weinig anders. De rijken konden hun rijkdom tonen door extra artikelen te dragen. Veel oude Egyptische kleding bestond uit fijngeweven rechthoekige stukken gedrapeerd of om het lichaam gewikkeld en vaak aan de voorkant vastgebonden, evenals tunieken, jassen en shirts zowel met als zonder mouwen. Linnen kan zetmeelverstijfd en geplooid zijn, en de Egyptenaren gebruikten deze plooien om kledingstukken zeer nauwsluitend te maken, gezien als gedragen op afbeeldingen van Egyptische koninginnen. Fijner linnen was mogelijk gesmockt, omzoomd of zelfs afgezet met gekleurde strepen - effectieve blauwe en rode kleurstoffen werden ontwikkeld, maar waren duur.
Vezel voor de doden
We weten veel over oud Egyptisch linnen vanwege voorbeelden in graven. De verpakkingen van mummies zelf waren linnen strips, gedrenkt in harsen en conserveermiddelen. Mummiewikkels werden niet specifiek voor dat doel geweven, maar gemaakt van gerecyclede lakens en kleding. Andere linnen vijlen zijn uit graven gekomen. Het graf van een vrij welvarende vrouw die rond 1500 voor Christus leefde. leverde drie kisten op die 76 omzoomde linnen lakens bevatten, variërend in lengte van 14 voet tot een grof geweven, 54 voet lang vel dat misschien als een matras had kunnen dienen wanneer het was opgevouwen. De lakens waren goed versleten en sommige waren hersteld. Ze waren gewassen, geperst en zorgvuldig gevouwen voor de reis naar het hiernamaals. Het graf van een 17-jarig meisje uit de Romeinse periode van Egypte bevatte een rouwkrans geheel gemaakt van gebonden linnen, vezels die een krans van fragiele bloemen zouden overleven.
Visnetten en vullingen
Linnen was overal in het oude Egypte: beddengoed, meubels en zeildoek werden ervan gemaakt, en een grote verscheidenheid aan zakken en tassen. Linnen koord werd in netten geknoopt die keramische potten droegen, of vissen of vogels gevangen. Egyptenaren maakten linnen stroppen voor de jacht op vogels en kleine dieren. Linnenvezels maakten koorden zo fijn als vislijn en zo stevig als touw, dat bestond uit honderden draden, elk afzonderlijk gedraaid. Linnen werd zelfs in de tandheelkunde gebruikt - een mummie uit de Ptolemeïsche periode van de laatste paar eeuwen voor Christus. bleek een ernstig tandbederf te hebben opgelopen. Een oude tandarts had een prop linnen, misschien gedrenkt in een pijnstillende substantie, in een grote holte tussen twee tanden van de patiënt gestopt als vulling.