Inhoud
Voorafgaand aan de uitvinding van verkeerslichten, streden ruiters te paard, rijtuigen, fietsen en voetgangers om voorrang op wegen met beperkte begeleiding die verder ging dan beleefdheid en gewoonterecht. Toen de auto langskwam, werd het duidelijk dat een soort organisatie nodig was om de vaak chaotische verkeersstroom te beheersen. Engeland wordt gecrediteerd voor het uitvinden van het eerste handmatig bediende verkeerslicht, terwijl elektrische verkeerslichten in de Verenigde Staten zijn geëvolueerd.
Wie het eerst komt het eerst maalt
Vóór de uitvinding van verkeerslichten waren de verkeersregels gebaseerd op wederzijdse verdraagzaamheid of samenwerking tussen degenen die de rijbaan bezetten. Op kruispunten werd over het algemeen van mensen verwacht dat zij degenen die vóór hen arriveerden eerst toelieten. Dit werd al snel common law, maar niemand hield toezicht op de naleving van de wet. Een regel uit Frankrijk rond de eeuwwisseling die een bestuurder aan de rechterkant voorrang gaf, werd in de Verenigde Staten aangenomen, maar werd vaak onwerkbaar bevonden.
Een gevaarlijk signaal
Het eerste verkeerslicht - een combinatie van een gaslamp en houten semaforen - werd in 1868 buiten de parlementsgebouwen in Engeland geplaatst. Ontworpen door J.P. Knight, een spoorwegingenieur, werd het handmatig bediend door een politieman. Het bestond uit een 22-voet paal met twee semafoorarmen die 45 graden werden opgeheven om "voorzichtigheid" aan te geven en horizontaal opgeheven om "stop" aan te geven. 'S Nachts stak een politieman twee gaslampen boven op de paal aan en flitste de rode lamp voor "stop" en de groene lamp voor "go". Politieagenten die het verkeerslicht bedienden, blies op een fluitje toen het signaal veranderde. Toen een gaslampexplosie een politieagent ernstig verwondde, werd het verkeerslicht in Knights verlaten.
Bollen in een vogelhuisje
In 1912 bouwde Lester Farnsworth Wire, de directeur van de verkeersveiligheid in Salt Lake City, Utah, een verkeerslicht dat leek op een vogelhuisje met twee gaten aan elke kant. In elk gat zat een lichtkoker. Steek een groene lamp en een rode lamp in de gaten aan elke kant van de doos. Hij monteerde de doos op een paal in het midden van een druk kruispunt en verbond het apparaat met een trolley en stroomkabels. Hij spande nog een draad uit de doos naar een paal in een hoek van het kruispunt. Politieagenten konden de lichten besturen met een schakelaar op de hoekpaal. Aangezien Wire geen patent had op zijn verkeerslicht in vogelstijl, wordt zijn claim op het uitvinden van het eerste elektrische verkeerslicht vaak betwist.
Naar een systeem
In 1918 patenteerde James Hoge een elektrisch verkeerslichtsysteem dat hij enkele jaren eerder had ontworpen. Het systeem bestond uit vier paar rode en groene lichten gemonteerd op kruispunthoekpalen en aangesloten op een centrale bedieningscabine. Een politieagent in de cabine veranderde handmatig signalen om de verkeersstroom te regelen. Het systeem werd geïnstalleerd in 1914 op de hoeken van Euclid Avenue en East 105th Street in Cleveland, Ohio. Hoges verkeerslicht wordt algemeen beschouwd als het eerste elektrische verkeerslicht.