Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Warmte meten met thermografie
- Warmte meten met thermometers
- Warmte meten met calorimeters
De thermometer is het oudste warmtemeetinstrument van de mensheid, daterend uit de jaren 1600. Tegenwoordig kunnen verschillende soorten thermometers alles meten, van de buitentemperatuur tot de temperatuur van gekookt vlees. Andere hulpmiddelen kunnen de warmte van hele gebouwen meten of zelfs de hoeveelheid energie in voedsel door hitteacties te veroorzaken.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Een verscheidenheid aan instrumenten kan warmte meten voor verschillende doeleinden. Thermografieën produceren warmtebeelden met behulp van infraroodlicht. Deze afbeeldingen kunnen de warme en koude gebieden van mensen, gebouwen en meer aangeven. Thermometers kunnen verschillende temperaturen meten. Calorimeters kunnen de hoeveelheid calorieën in voedsel meten door de warmte te meten die het voedsel afgeeft.
Warmte meten met thermografie
In tegenstelling tot een thermometer, produceert een thermograaf niet alleen een getal om de warmte te verklaren die hij meet. Thermografen gebruiken ingebouwde infraroodcamera's om warmtebeelden te produceren. Omdat het infraroodlicht dat door een object of organisme wordt geproduceerd, recht evenredig is met de temperatuur, kunnen de kleuren die aanwezig zijn op een infraroodbeeld nauwkeurig een "scan" op volledige temperatuur overbrengen van het beeld dat het vastlegt. De afbeeldingen geproduceerd door thermografen worden weergegeven in gedetailleerde kleuren of in zwart-wit. Hoe dan ook, lichtere delen van het beeld duiden op hogere temperaturen dan donkerdere delen.
Thermografieën variëren in grootte en vorm, afhankelijk van wat voor soort taak ze moeten volbrengen. Thermografie, of het gebruik van thermografieën om warmte te meten, kan de lichaamswarmte meten van proefpersonen die medische proeven ondergaan. Het kan zelfs de diepste delen van een gebouw bepalen door te laten zien welke gebieden het koudst zijn. Het Amerikaanse ministerie van Energie biedt Amerikaanse huiseigenaren thermografische metingen om hen te helpen hun huizen efficiënter te isoleren.
Warmte meten met thermometers
Eeuwen geleden uitgevonden, hadden de eerste thermometers alcohol, ingekapseld in glas, om de luchttemperatuur te meten. Kwik verving alcohol omdat het uitzet en snel krimpt als reactie op de temperatuur. Tegenwoordig kunnen digitale thermometers, die schermen en nummerweergaven gebruiken om de temperatuur te communiceren, warmte meten in verschillende situaties.
Medische thermometers kunnen lichaamswarmte meten. Het meest voorkomende type medische thermometer gaat in het oor en blijft daar totdat de thermometer een meting geeft. Deze thermometers meten de infraroodenergie nabij een trommelvlies van personen. In tegenstelling tot een thermograaf krijg je echter geen foto. In plaats daarvan wordt de temperatuur weergegeven als getallen op een klein scherm.
Vleesthermometers, gebruikt om de temperatuur van het koken van vlees te meten, hebben ovenveilige componenten, waardoor ze bestand zijn tegen hoge temperaturen. Een stroom elektriciteit stroomt door de metalen punt van een vleesthermometer, terwijl een microchip de stroom bijhoudt. Hoe meer de metalen punt opwarmt, hoe moeilijker het is voor de stroom om te stromen. De microchip houdt deze veranderingen in de huidige weerstand bij en zet die informatie om in een leesbare temperatuur.
Warmte meten met calorimeters
De meeste verpakte voedingsmiddelen die in Amerikaanse winkels worden verkocht, moeten de calorieën van de voedingsmiddelen op hun voedingsetiketten vermelden. Calorieën zijn warmte-eenheden. Eén calorie beschrijft de hoeveelheid warmte die nodig is om 1 liter water met 1 graad Celsius te verhogen. Om de hoeveelheid calorieën in voedsel te bepalen, kunt u een instrument gebruiken dat een calorimeter wordt genoemd.
Eerst plaats je ongeveer 1 gram voedsel in een afgesloten metalen container, die zich in de calorimeter bevindt. U vult de rest van de calorimeter met water en sluit deze af. Het voedsel in de metalen container ontsteekt via een katoenen draad, die uit de calorimeter steekt. Het brandende voedsel in de metalen container verwarmt het water eromheen. De calorimeter meet deze verandering in watertemperatuur. Door te meten hoeveel de watertemperatuur stijgt, kan de calorimeter de calorieën bepalen die in het voedsel aanwezig zijn.