Inhoud
Doorheen de menselijke geschiedenis zijn placerafzettingen gewonnen voor schatten - goud, platinadiamanten en andere edelstenen. De oude Romeinen haalden het grootste deel van het rijk uit goudmijnen in het rijk. Afzettingen van placer vormden het centrum van de grote goudkoorts in de negentiende eeuw in Californië, Alaska, de Yukon, Zuid-Afrika en elders. Omdat ze zich op of in de buurt van het grondoppervlak bevinden, zijn placerafzettingen gemakkelijk te delven, vereisen ze niet de complexe en dure machines die nodig zijn voor andere soorten afzettingen en bieden ze de prospector bijna onmiddellijk beloningen.
Vorming van plaatsers
Placerafzettingen bestaan uit mineralen die zijn afgebroken door verwering van de rotsen waarin ze zijn gevormd en vervolgens worden geconcentreerd door de zwaartekracht, geholpen door een ziften of zeven. De bron van de mechanische energie die nodig is voor het zeven omvat stromen of rivieren, oceaangolven, wind of gletsjers. De placerafzetting kan zich dicht bij het gesteente vormen waaruit het afkomstig is, of het kan zich op grote afstand bevinden. De afzetting kan worden begraven of blootgesteld, of het kan zelfs worden gefossiliseerd, als het in het geologische verleden is gevormd.
Stream Placers
Streamplacers zijn meestal afkomstig van een mineraalhoudende blootstelling van gesteente op een heuvel met uitzicht op een riviervallei. Het gesteente desintegreert door verwering, wat aanvankelijk plaatsers vormt naast het gesteente dat overblijvende plaatsers wordt genoemd; deze kunnen verder bergaf sluipen en in een ravijn terechtkomen halverwege de heuvel om eluviale plaatsers te vormen. Ten slotte bereiken de plaatsers de stroom op de bodem van de vallei om stroomplaatsers te vormen, ook bekend als alluviale plaatsers; dit zijn het belangrijkste type plaatsers.
Wind- en strandplaatsers
In droge gebieden waar geen water is, ontstaan placers die bekend staan als eolische placers door wind. Materiaal dat uit het gesteente is gebroken, valt uiteen en de wind blaast de lichtere gesteentematrix weg, waardoor de placer achterblijft met het mineraal / de mineralen van economische waarde. Kuststromen en golfactie concentreren placers langs stranden, van ertshoudend materiaal dat ofwel van nabijgelegen kliffen is gevallen of door stromen in de oceaan is binnengebracht.
Placer Mineralen
Het zeven en de concentratie door zwaartekracht is alleen mogelijk wanneer het mineraal zwaarder is dan het omringende geologische medium, veerkrachtig en moeilijk af te breken en chemisch inert is in zijn huidige omgeving. Diamanten en goud voldoen aan deze vereisten en zijn de bekendste placermineralen; anderen omvatten monaziet, platina en ilmeniet en kleinere edelstenen zoals granaten. Thorium - een mogelijk alternatief voor uranium voor het tanken van nucleaire reactoren - komt voor in monaziet, terwijl tin wordt geproduceerd uit ilmeniet.
Beroemde deposito's
Goudproducerende plaatsers zijn te vinden in het westen van Noord-Amerika - Californië, Nevada, British Columbia en de Yukon. Diamanten zijn gevonden in plaatsers in Alberta, Canada. Strandzanden in Florida herbergen zwaarmetalen plaatsers. Strandzanden in Zuid-India bevatten enorme reserves aan thorium, waarvan de energie-inhoud die van de uraniumreserves van het land overtreft. Door de wind geproduceerde plaatsers worden in Australië gevonden. Goudzoekers werden voor het eerst ontdekt door Europeanen in het grote goudwingendistrict Witwatersrand in Zuid-Afrika in de jaren 1850.