Inhoud
- Bijkomende schade
- Vrijage en copulatie op volle zee
- De Stealth Bat Tracker
- Op zoek naar roze dolfijnen
- De gegevens, de drone en de neushoorn
Met namen als de Switchblade, Raven, Predator en Reaper hebben drones - ook bekend als Unmanned Aerial Vehicles of UAV's - al invloed op het slagveld en bij de politie. Nu nemen drones een vlucht in de wereld van natuurbehoud en -beheer.
Bijkomende schade
Helikopters zijn al lange tijd het favoriete hulpmiddel voor monitoring van wilde dieren in de lucht; ze zijn gebruikt om dieren te onderzoeken, variërend van elanden en berggeiten tot zeeschildpadden en walvissen, en tientallen soorten daartussenin. Maar de conventionele aanpak is niet zonder uitdagingen. Tijd in de lucht is duur, meer dan $ 700 per uur, en dat is als er een piloot kan worden gevonden. Bovendien, vliegen op laag niveau benadrukt ook dieren en kan gevaarlijk zijn voor de betrokken mensen. Tussen 1937 en 2000 kwamen 60 biologen en technici om het leven bij luchtvaartongevallen in verband met natuurbeheer. Ten minste nog eens 10 zijn de afgelopen jaren omgekomen.
Drones werken tegen een fractie van de kosten en zijn relatief eenvoudig te bedienen, met meer precisie en veel minder risico. Luchtfoto van dieren in het wild was de eerste stap in het gebruik van drones voor natuurbehoud, maar over de hele wereld worden nu drones gebruikt om beschermde gebieden te monitoren, gegevens in afgelegen gebieden te verzamelen en zelfs stropers te vangen.
Vrijage en copulatie op volle zee
Zes van de zeven soorten zeeschildpadden worden vermeld als bedreigd of bedreigd; hun bevolking verwoest door commerciële visserij, vervuiling en habitatverlies. Beperking van menselijke activiteit, met name rond kritieke periodes, wordt als een sleutel gezien om deze populaties te helpen herstellen.
Het is niet verwonderlijk dat zeeschildpadden en paring in de open oceaan plaatsvinden, vaak gedurende vele uren. Maar tot voor kort is het waar en hoe onderzoekers ontgaan. Vóór 2016 waren er slechts vijf gepubliceerde studies gericht op dit gedrag; de meest uitgebreide daarvan werd uitgevoerd op een commerciële schildpaddenkwekerij.
Nu gebruiken onderzoekers van de Universiteit van Alabama drones - de DJI Inspire 1 UAV, om precies te zijn - om groene zeeschildpadden langs de westelijke Golf van Mexico te lokaliseren, te identificeren en te volgen. Hun inspanningen, gerapporteerd in het tijdschrift "Herpetological Review", leverden bijna 50 uur video op, waarbij acht van de 11 specifieke verkering en paringsgedrag werden vastgelegd die in eerdere studies waren gedocumenteerd.
In Saint Martin zijn drones gebruikt om de dagelijkse monitoring van nestactiviteiten van zeeschildpadden te stroomlijnen. Zeeschildpadden nestelen in afgelegen habitats over grote gebieden, waardoor traditionele methoden van onderzoek zowel kostbaar als tijdrovend zijn: uren observatietijd om eindeloze stukken afgelegen stranden te dekken. Met drones kunnen kilometers kustlijn in enkele minuten worden afgelegd. Misschien nog belangrijker, het gebruik van drones vermindert de kans op het verstoren van schildpadden of, erger nog, het verpletteren van hun nesten.
De Stealth Bat Tracker
Om vleermuizen tijdens de vlucht te bestuderen, hebben wetenschappers vliegers, ballonnen en torens gebruikt, maar ze hebben allemaal hun beperkingen. UAV-geluid, dat de echolocatiesignalen van vleermuizen overstemt, is een niet-starter geweest voor het gebruik van traditionele drones. Maar onderzoekers van het St. Mary's College hebben een nieuwe drone ontwikkeld - de Chirocopter, genoemd naar de wetenschappelijke volgorde met vleermuizen, Chiroptera - die fysiek UAV-geluid fysiek isoleert.
Het team plaatste hun UAV buiten een grot in New Mexico die wordt gebruikt door Braziliaanse vrijstaartvleermuizen. Net voor het ochtendgloren keren de vleermuizen met hoge snelheden terug naar deze zitplaats. Door de Chirocopter naar het midden van de zwerm te manoeuvreren, registreerden de onderzoekers zowel de chirps van de vleermuizen - echolocatiesignalen die vleermuizen gebruiken om te navigeren - en thermische videogegevens. Op hoogten variërend van 15 tot 150 voet, registreerde het team bijna 46 chirps per minuut. Uiteindelijk hopen ze dat Chirocopter hen kan helpen bepalen hoe deze dieren voorkomen dat ze met elkaar botsen, in de lucht en in het donker.
Op zoek naar roze dolfijnen
De Amazone rivier is de thuisbasis van twee soorten zoetwaterdolfijn: de roze rivierdolfijn, ook bekend als boto, en zijn kleinere grijze tegenhanger, de tucuxi. Beide soorten worden bedreigd door habitatverlies in verband met de bouw van dammen, evenals visserij en vervuiling. Studies hebben gesuggereerd dat boto-populaties afnemen, maar het ongrijpbare karakter van de soort, in combinatie met zijn complexe en afgelegen habitat, maakt deze dieren uiterst moeilijk om betrouwbaar te volgen en te tellen.
Wetenschappers van het Mamirauá Instituut en het Wereld Natuur Fonds wendden zich tot quadrocopter drones om deze leegte op te vullen. Tijdens drie reizen in 2017 verzamelden de teams luchtfoto's van dolfijnen in de Juruá-rivier van het Braziliaanse Amazonebekken. Tot nu toe is de methode goedkoper, efficiënter en preciezer gebleken dan handmatig tellen vanuit kano's. Uiteindelijk zullen de verzamelde gegevens worden gecombineerd met die van andere landen en worden voorgelegd aan beleidsmakers in de hoop deze soorten verder te beschermen.
De gegevens, de drone en de neushoorn
De Aziatische vraag naar neushoornhoorn heeft neushoornstropen naar recordniveaus gebracht. Van 2007 tot 2014 is het aantal verloren neushoorns in Zuid-Afrika elk jaar ongeveer verdubbeld. Ondanks een toename van het aantal rangers en andere inspanningen - zelfs het verbergen van een groot aantal neushoorns op veilige locaties - blijven stropers ongeveer drie neushoorns per dag gebruiken.
Het Air Shepherd-initiatief, gelanceerd in 2016 door de Charles A. en Anne Morrow Lindbergh Foundation, maakt gebruik van data-analyse en drones om stroperij van neushoorns en olifanten in Afrika te beperken. In samenwerking met het Institute for Advanced Computer Studies (UMIACS) van de Universiteit van Maryland, gebruikt het team modellen om te voorspellen waar en wanneer stropers zullen toeslaan, en zet het vrijwel stille, met nachtzicht uitgeruste drones in om rangers te helpen bij het stoppen voordat dieren worden gedood . In elk gebied dat ze hebben ingezet, is het stropen binnen vijf tot zeven dagen gestopt.