Wanneer sommige stoffen in water oplossen, breken ze in hun ionen zonder te reageren met het oplosmiddel. Bijvoorbeeld, natriumchloride breekt in natrium (Na +) en chloride (Cl-) ionen die in waterige vorm in het water voorkomen. Andere stoffen, zoals ammoniak (NH3), dissociëren, wat betekent dat ze nieuwe ionen vormen door chemisch te reageren. Wanneer de stof protonen uit water accepteert, zoals ammoniak, fungeert het als een base. Wanneer het protonen aan water schenkt, werkt het als een zuur.
Identificeer de formules voor de vergelijkingsreagentia. Ammoniasformule is NH3. Watersformule is H20.
Verwijder een waterstofdeeltje uit de waterformule en voeg dit toe aan ammonieën om de productformules te vormen. Het verwijderen van een waterstofdeeltje uit H20 produceert OH. Het toevoegen van één aan NH3 produceert NH4.
Voeg positieve en negatieve tekens toe aan de producten om hun kosten weer te geven. Als een positief geladen proton uit water wordt verwijderd, blijft het negatief geladen, dus voeg een negatief teken toe aan het hydroxidedeeltje ("OH-"). Als je er één aan ammoniak toevoegt, blijft het positief geladen, dus voeg een positief teken toe aan het ammoniumdeeltje ("NH4 +").
Plaats de reactanten en producten aan weerszijden van een pijl en vorm een vergelijking:
NH3 + H2O -> NH4 + + OH-