Inhoud
Hardheid is een relatieve term wanneer het gaat om materialen, zowel metaal als niet-metaal. Over het algemeen houdt hardheid een hoog smeltpunt, krasbestendigheid en een hoge weerstand tegen vervorming onder druk in. Chroom is een van de hardste metaalelementen, vergeleken met overgangsmetalen zoals koper en ijzer, alkalimetalen inclusief natrium en post-overgangsmetalen zoals lood. Verbindingen en legeringen van metalen en andere elementen kunnen echter harder zijn dan die in hun zuivere toestand.
Hardheidsschalen
Hardheid is een eigenschap die in eerste instantie eenvoudig lijkt, maar ingewikkelde aspecten heeft die zorgvuldig moeten worden bestudeerd. Om de hardheid van materialen te beoordelen en te vergelijken, hebben wetenschappers een aantal tests en meetschalen ontwikkeld. De schaal van Mohs is bijvoorbeeld een relatief waarderingssysteem dat de krasbestendigheid van materialen vergelijkt. Dus als materiaal A substantie B kan krassen, dan moet A harder zijn dan B en krijgt A een hoger Mohs-getal. De hardste stof met Mohs-rating is diamant met een score van 10, en de zachtste is talk met een rating van 1. De Vickers-schaal gebruikt een diamantindenter in de vorm van een rechterpiramide, die vervolgens gedurende 10 in het testmateriaal wordt gedrukt tot 15 seconden en gerapporteerd als VHN of Vickers-hardheidsnummer.
Staallegeringen
Staal is een legering van ijzer, koolstof en andere materialen; een reeks staalsoorten biedt een verscheidenheid aan verschillende eigenschappen, waaronder hardheid. Chroom wordt toegevoegd om corrosie en chemische weerstand te verhogen, evenals verharding en sterkte bij hoge temperaturen. Boor, nikkel, molybdeen, niobium en titanium kunnen allemaal versterkende en verhardende eigenschappen toevoegen. Een combinatie van deze verschillende stoffen kan enkele van de moeilijkst bekende metalen produceren.
Wolfraamcarbide
Wolfraamcarbide 857 is gemaakt van 85,7 procent wolfraamcarbide, 9,5 procent nikkel, 1,8 procent tantaal, 1,5 procent titanium, 1 procent niobium en 0,3 procent chroom. Deze vorm van wolfraamcarbide meet tussen 8 en 9 op de schaal van Mohs. Het is vier keer harder dan titanium.
chromium
Met een Mohs-rating van 8,5 is chroom het hardste pure elementaire metaal; de staalsoorten die chroom gebruiken, zijn echter harder dan het element zelf. Alleen sporen van chroom zijn nodig om een significante hardheid aan staal toe te voegen. Naast het gebruik in legeringen voegt verchromen een dunne coating van het metaal toe aan andere materialen, waardoor een glanzende, harde buitenste "schil" ontstaat die ook bestand is tegen corrosie.
Metaalverbindingen
In combinatie met andere elementen kunnen sommige metalen extreem harde stoffen produceren. De zeldzame metalen renium en osmium combineren bijvoorbeeld met boor om verbindingen te maken die veel harder zijn dan staal; het is zelfs bekend dat osmiumdiboride diamant krast, de moeilijkst bekende stof die van nature voorkomt.