Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Experimenten in beweging
- Geometrisch en militair kompas
- Een verbeterde telescoop
- De zaak voor heliocentrisme
Weinig individuen hebben een even grote impact op de wetenschap gehad als de Italiaanse fysicus en astronoom Galileo Galilei, wiens baanbrekende uitvindingen en ontdekkingen hem de titel 'vader van de moderne wetenschap' opleverden. Met bijdragen in wiskunde, natuurkunde en astronomie, Galileos innovatieve, experimentgestuurde aanpak voor de wetenschap maakte hem een sleutelfiguur van de Wetenschappelijke Revolutie van de 16e en 17e eeuw.In deze tijd weerlegde hij de Aristotelische fysica en kosmologie die eerder de wetenschappen in Europa hadden gedomineerd, vrijwel volledig.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Italiaanse wetenschapper Galileo Galilei heeft belangrijke bijdragen geleverd aan wiskunde, natuurkunde en astronomie tijdens de wetenschappelijke revolutie van de 16e en 17e eeuw. De zogenaamde 'vader van de moderne wetenschap', zijn werk om het heliocentrische model van de melkweg te bewijzen, bracht hem in conflict met de katholieke kerk.
Experimenten in beweging
De wet van vallende lichamen is een van de belangrijkste bijdragen van Galileos aan de fysica. Er staat dat objecten met dezelfde snelheid vallen, ongeacht het gewicht of de vorm. Door zijn experimenten ging Galileo in tegen het doordringende Aristotelische beeld, dat beweerde dat zwaardere objecten sneller vallen dan lichtere objecten. De afstand die een object aflegt, berekende hij, is evenredig met het kwadraat van de tijd die het object nodig heeft om de grond te bereiken. Galileo ontwikkelde ook eerst het concept van traagheid - het idee dat een object in rust of in beweging blijft totdat het wordt beïnvloed door een andere kracht - dat de basis werd voor een van Isaac Newtons bewegingswetten.
Geometrisch en militair kompas
In 1598 begon Galileo een geometrisch en militair kompas van zijn eigen ontwerp te verkopen, hoewel de winst minimaal was. Het Galileos-kompas - bekend als een sector - bestond uit twee linialen die haaks op elkaar waren bevestigd met een derde gebogen liniaal en had meerdere functies. Soldaten in het leger gebruikten het om de hoogte van een kanonnenvat te meten, terwijl handelaren het gebruikten om de wisselkoersen te berekenen.
Een verbeterde telescoop
Hoewel hij de telescoop niet heeft uitgevonden, stelde de verbeteringen die Galileo aanbracht in de originele Nederlandse versies van het instrument hem in staat om nieuwe empirische ontdekkingen te doen. Terwijl vroege telescopen objecten driemaal vergrootten, leerde Galileo lenzen te slijpen - een vooruitgang die uiteindelijk een telescoop met een vergrotingsfactor van 30x creëerde. Met zijn ongekend krachtige telescopen was Galileo de eerste die het oneffen, krateroppervlak van de maan observeerde; Jupiters vier grootste satellieten, de Galilese manen genoemd; donkere vlekken op het oppervlak van de zon, bekend als zonnevlekken; en de fasen van Venus. De telescoop onthulde ook dat het universum veel meer sterren bevatte die niet met het blote oog zichtbaar waren.
De zaak voor heliocentrisme
In de 16e eeuw werd de Poolse astronoom Nicolaus Copernicus de eerste wetenschapper die een model van het zonnestelsel promootte waarin de aarde rond de zon draaide in plaats van andersom. Galileos-waarnemingen brachten de Aristotelische theorie van een op de aarde gecentreerd zonnestelsel in diskrediet ten gunste van het Copernicaanse heliocentrische model. De aanwezigheid van manen in een baan rond Jupiter suggereerde dat de aarde niet het enige centrum van beweging in de kosmos was, zoals Aristoteles had voorgesteld. Bovendien weerlegde het besef dat het oppervlak van de maan ruw is het Aristotelische beeld van een perfect, onveranderlijk hemellichaam. Galileos ontdekkingen - inclusief de theorie van zonnerotatie, zoals gesuggereerd door verschuivingen in zonnevlekken - brachten de toorn van de katholieke kerk, die het Aristotelische systeem omarmde. Nadat hij in 1633 schuldig was bevonden aan ketterij, dwong de Romeinse inquisitie Galileo zijn steun voor heliocentrisme in te trekken en veroordeelde hem tot huisarrest - hij zou uiteindelijk sterven, nog steeds gearresteerd, in 1642.