Inhoud
De Adirondack Mountains, gelegen in het meest noordelijke deel van New York, maken deel uit van het grootste park- en bosreservaat in de continentale Verenigde Staten, met zes miljoen hectare grondwettelijk beschermd land. Terwijl het prachtig serene gebied de thuisbasis is van 46 bergtoppen, 2.000 hectare wandelpaden en meer dan 3.000 meren en vijvers, werden veel van de meren in de Adirondacks zo zuur in de late jaren 1980 dat ze hun vissoorten niet langer konden ondersteunen. Zwaveldioxide, veroorzaakt door zure regen, was verantwoordelijk voor dit verzuringsproces en, ondanks de Clean Air Act van 1990, moeten de meren van de Adirondacks nog volledig herstellen.
Oorzaken van zure regen
Zure regen, die verantwoordelijk is voor 75 procent van verzuurde meren en 50 procent van verzuurde stromen in de Verenigde Staten, wordt veroorzaakt door het vrijkomen van chemische voorlopers in de atmosfeer door natuurlijke processen, zoals vulkaanuitbarstingen en rottende vegetatie, evenals de mens gemaakte processen, voornamelijk van de verbranding van fossiele brandstoffen voor de opwekking van elektrische energie. Deze voorlopers combineren met water, zuurstof en andere chemicaliën in de atmosfeer, waardoor zwaveldioxide en stikstofoxiden ontstaan. De chemicaliën combineren zich vervolgens met waterdruppeltjes en vallen uit de atmosfeer, waardoor het land en de wateren waarop ze vallen verzuren.
Effecten van zure regen
De effecten van zure regen zijn het duidelijkst zichtbaar in watersystemen zoals meren, beken en vijvers. De meeste aquatische systemen hebben een neutraal pH-bereik van 6 tot 8. Meren die worden beïnvloed door zure regen hebben een lagere pH, die overeenkomt met de zuurgraad van het water. Naarmate de zuurgraad toeneemt, begint aluminium vrij te komen uit de bodem, waardoor de toxiciteit van de omgeving verder wordt verhoogd. De zure en aluminiumverontreiniging schaadt de flora en fauna soorten, met een daling in één pH-eenheid die overeenkomt met het verlies van ongeveer vier planten- en vissoorten binnen een ecosysteem.
Verzuring in de Adirondacks
De grond in de Adirondacks heeft een lage buffercapaciteit, wat het vermogen is van de natuurlijke samenstelling van een grond om zure verontreinigingen te neutraliseren. Dit maakt de meren en beken zeer gevoelig voor verzuring en het vrijkomen van aluminium uit de bodem in de watersystemen. Samen met verzuring veroorzaakt door het proces van zure regen, zijn de meren van de Adirondacks ook gevoelig voor episodische verzuring, die optreedt na een zware regen of sneeuwsmelting.
Een langzaam herstel
Hoewel geen van de meren in de Adirondacks volledig is hersteld, is de gezondheid van veel van de meren verbeterd naarmate de nationale niveaus van luchtvervuiling zijn afgenomen. Alle meren, die de afgelopen 12 jaar zijn gevolgd om de effecten van zure regen te bestuderen, worden minder zuur. Veel van de visloze meren zijn nu klaar voor herintroductie van soorten.