Inhoud
- TL; DR (te lang; niet gelezen)
- Biologische afbraak: micro-organismen op het werk
- Effecten op het leven in zee
- Effecten op het land
- Bijwerkingen van biologisch afbreekbaar afval
Een van de bijwerkingen van technologische vooruitgang is het onvermogen van de natuur om stoffen af te breken die mensen maken. Polyethyleen dat bijvoorbeeld in boodschappentassen wordt gebruikt, is niet biologisch afbreekbaar - het snakt niet op natuurlijke wijze naar stortplaatsen. Niet-biologisch afbreekbaar afval kan eeuwen meegaan en milieuproblemen veroorzaken die meer dan alleen het land treffen.
TL; DR (te lang; niet gelezen)
Niet-biologisch afbreekbaar afval bevindt zich op stortplaatsen - of als zwerfvuil in bossen, parken, rivieren en beken. Het spoelt ook in zeeën en oceanen, waar het verwoestende effecten heeft op de zee.
Biologische afbraak: micro-organismen op het werk
Wanneer iets biologisch afbreekbaar is, wordt het door bodem, lucht of vocht afgebroken zodat het deel van het land wordt. Bacteriën, schimmels en andere ontleders breken dode organismen af in een natuurlijk proces dat voorkomt dat dood materiaal de planeet bedekt. Hoewel de meeste biologisch afbreekbare stoffen uit dierlijk of plantaardig materiaal bestaan, kunnen mensen producten maken die ontleden, zoals eierdozen en papieren zakken. Als een bedrijf biologisch afbreekbaar plastic produceert, breken ontleders de plastic complexe organische moleculen af in eenvoudiger anorganische verbindingen. In mei 2014 werkten wetenschappers van Stanford University en Mango Materials samen om een biologisch afbreekbaar plastic te ontwikkelen dat is gemaakt van afval methaangas.
Effecten op het leven in zee
Niet-biologisch afbreekbare plastic containers in oceanen en estuaria kunnen schadelijk zijn voor vissen, zeevogels en andere zeedieren. Dieren die plastic eten, kunnen wurgen of spijsverteringsproblemen krijgen. Microplastics, kleine stukjes polypropyleen of polyethyleen, verbergen zich onder het water en vormen ook een risico. Vanaf september 2014 ontwikkelden onderzoekers van het Virginia Institute of Marine Science biologisch afbreekbare microkralen die afbreken wanneer microben in zeewater ze consumeren.
Effecten op het land
De planeet heeft een beperkte hoeveelheid land en mensen verspillen het wanneer ze niet-biologisch afbreekbare materialen weggooien. Producten die niet op natuurlijke wijze ontleden, kunnen op stortplaatsen liggen en veel langer ruimte innemen dan biologisch afbreekbare materialen. Als mensen zwerfvuil maken, komt sommige niet-biologisch afbreekbare afvalstoffen misschien niet eens op de vuilstort. In plaats daarvan kan het zijn weg vinden naar bossen, parken, velden en de zee. Piepschuim, ook bekend als geschuimd polystyreen, is een niet-biologisch afbreekbare stof die milieuproblemen kan veroorzaken wanneer het strooisel wordt. Bijvoorbeeld, styreen, een neurotoxine in hoge doses, kan uit polystyreenmateriaal uitlogen als de temperaturen stijgen.
Bijwerkingen van biologisch afbreekbaar afval
Hoewel mensen, dieren en het milieu baat hebben bij biologische afbraak, kan dit enkele problemen veroorzaken. Te veel biologisch afbreekbaar afval in een watervoorziening kan zijn zuurstof afbreken. Bovendien kunnen sommige soorten biologisch afbreekbaar afval, zoals rundermest, gezondheids- en milieuproblemen veroorzaken als er teveel wordt geproduceerd.