Inhoud
Zonnevlammen treden op wanneer geladen deeltjes in het plasma van de zon de ruimte in barsten en met enorme snelheid reizen. Deze fakkels kunnen het effect van de zonnewind vergroten, de kracht van de deeltjes die constant door de zon door het zonnestelsel stromen, of ze kunnen een coronale massa-uitstoot veroorzaken, een massale uitbarsting van geladen deeltjes en magnetische velden. Als een zonnevlam de aarde raakt, kan dit een aantal verschillende effecten veroorzaken.
Elektrische storing
Een van de belangrijkste gevaren van een zonnevlam is wijdverbreide elektrische storing. Wanneer de deeltjes de magnetosfeer van de aarde raken, kunnen ze een elektrische lading produceren, één die sterk genoeg is om het oppervlak van de planeet te bereiken. Wanneer deze geladen stromen elektrische netten tegenkomen, kunnen ze een aantal problemen veroorzaken. Op 12 maart 1989 trof een bijzonder sterke zonnevlam Noord-Amerika en overweldigde het elektriciteitsnet van de Canadese provincie Quebec. Om 2:44 de volgende ochtend traden er een reeks cascade-storingen op in het elektrische systeem, wat resulteerde in een provinciebrede black-out die 12 uur duurde.
Uitzending onderbreken
Zonnevlammen kunnen ook communicatiesystemen verstoren. De geomagnetische stormen veroorzaakt door een flare die de aarde raakt, produceren elektrische interferentie hoog in de atmosfeer, die radio- en andere uitzendingscommunicatiesystemen beïnvloedt. Afhankelijk van de intensiteit van de overstraling kan dit variëren van milde statische interferentie tot een volledige blokkering van de communicatie gedurende de storm. Vooral kortegolfcommunicatie is gevoelig voor verstoring, omdat ze profiteren van elektrische omstandigheden in de atmosfeer van de aarde om signalen over grote afstanden te laten stuiteren.
Sfeervolle displays
Dichtbij de polen produceren de aurora borealis en aurora australis 's nachts levendige, kleurrijke luchtshows. Deze effecten zijn het resultaat van opgewonden deeltjes die hoog in de atmosfeer van de aarde op elkaar inwerken. De extra geladen deeltjes van een zonnevlam kunnen het effect van deze lichten aan de hemel drastisch vergroten, waardoor hun bereik wordt vergroot en hun intensiteit wordt verhoogd. Tijdens de storm van maart 1989 was de aurora borealis, meestal beperkt tot Canada en Alaska, zichtbaar tot in het zuiden van Florida.
Orbital gevaren
Terwijl de atmosfeer van de aarde bescherming biedt tegen de straling van zonnevlammen en sommige van hun elektrische effecten vermindert, hebben mensen en objecten in een baan aanzienlijk minder bescherming. Het internationale ruimtestation ISS vliegt in een baan die laag genoeg is om de meeste zonnevlameffecten enigszins te verzachten, maar satellieten in een hoge geosynchrone baan kunnen door de vlammen worden verstoord. Moderne satellieten bevatten bescherming tegen elektrische storingen, zoals ingebouwde kooien van Faraday, maar fakkels kunnen signalen van en naar satellieten blokkeren en in sommige zeldzame gevallen volledig uitschakelen. Dit kan leiden tot communicatiestoringen op aarde, waardoor internationale telefoonverbindingen en satellietfeeds voor televisie worden afgesloten.