Inhoud
Hoewel zeepaardjes er heel anders uit kunnen zien dan andere vissoorten, zijn ze gewoon een soort botvissen met een rechtopstaande zwemhouding. Zeepaardjes behoren tot dezelfde klasse, Actinopterygii, als zalm, tonijn en andere bekende soorten. Net als deze vissen absorberen zeepaardjes zuurstof uit water met behulp van delicate epidermale membranen die bekend staan als kieuwen.
Het operculum
Een benige structuur die bekend staat als het operculum bedekt de kieuwen van de meeste vissoorten, waardoor halvemaanvormige openingen aan de zijkanten van het hoofd achterblijven. In het zeepaardje wordt deze structuur gereduceerd tot een smalle opening aan de achterkant van het hoofd. Ichthyologen begrijpen het doel van deze evolutionaire aanpassing niet volledig, maar geloven dat het verband houdt met de karakteristieke langwerpige snuit van de vis.
Getufte Kieuwen
Seahorse-kieuwen hebben ook een onderscheidende interne structuur. De gemeenschappelijke kieuwstructuur bij benige vissen omvat vier kieuwbogen aan elke zijde, geordend gerangschikt langs kraakbeenfilamenten. Seahorse-kieuwen komen voor in een schijnbaar willekeurig getuft patroon, mogelijk als aanpassing aan de gewijzigde hoofdstructuur en verminderde operculaire opening.
De Lamellae
Een kleine stengel met een bol weefsel vormt elk plukje binnen een kieuw van zeepaardjes. Deze bosjes zijn de lamellen, een soort gespecialiseerd epitheel. Een dicht netwerk van bloedvaten loopt door de lamellen, waardoor zuurstof en koolstofdioxide kunnen diffunderen over de dunne membranen tussen de bloedstroom van zeepaardjes en het omringende water. Hierdoor kan het zeepaardje zuurstof opnemen en zich ontdoen van koolstofdioxide.
Richting van bloedstroom
Binnen de lamellen stroomt het bloed door het capillaire netwerk tegenover de natuurlijke waterstroom van de mond naar het operculum. Bekend als tegenstroom, verhoogt deze opstelling het potentieel voor gasuitwisseling, waardoor het zeepaardje de maximaal mogelijke hoeveelheid zuurstof uit het water kan extraheren.
Seahorse-ademhaling
Seahorse-ademhaling vindt plaats door passieve diffusie. Passieve diffusie treedt op wanneer stoffen zich over een membraan verplaatsen van gebieden met een lage concentratie naar gebieden met een hoge concentratie. Wanneer er meer zuurstof in het omringende water zit dan in het bloed van zeepaardjes, zullen de zuurstofmoleculen van nature uit het water in de bloedbaan van zeepaardjes passeren. Op dezelfde manier diffundeert koolstofdioxide uit de bloedstroom naar het omringende water. Met dit mechanisme kan het zeepaardje zuurstof uit zijn omgeving halen en afvalgassen verwijderen.