Inhoud
- Verlies van bosbedekking
- Afbraak van koraalriffen
- Bedreigingen voor mangroven
- Verlies van biodiversiteit
De Filipijnen zijn een land dat rijk is aan biodiversiteit en endemisme, met veel natuurlijke hulpbronnen die bijdragen aan de economie en lokale gemeenschappen. De kustlijnen en kusthabitats zijn van bijzonder belang, waarbij visserij, landbouw en industrie allemaal afhankelijk zijn van de waterwegen en het mariene milieu van het land. Bedreigingen voor het leefgebied en het verlies van biodiversiteit komen voort uit verschillende praktijken, waaronder landkap, niet-duurzame visserij en vervuiling.
Verlies van bosbedekking
Tussen 2000 en 2005 verloren de Filippijnen iets meer dan twee procent van de bosbedekking per jaar. Dit was het op één na hoogste percentage in Zuidoost-Azië. Vanaf 2005 werd gedacht dat slechts drie procent van het primaire bos overbleef. Snelle ontbossing leidt tot verschillende bedreigingen voor het ecosysteem, waaronder verlies van biodiversiteit, bodemerosie, overstromingen, aardverschuivingen en verminderde waterkwaliteit. Bossen worden bedreigd door commerciële mijnbouw en houtkap.
Afbraak van koraalriffen
De Filipijnen zijn een wereldwijd centrum voor biodiversiteit van mariene kustlijn. Illegale inzameling en export van koralen en levende rifvissen heeft geleid tot aanzienlijke schadelijke effecten op de biodiversiteit, de conditie van het koraalrif, de zeegrasbedekking en het aantal vissen. Slechts 5 procent van de riffen heeft meer dan 75 procent levend koraalbedekking.Destructieve vismethoden zijn overbevissing, trawlvissen, dynamietvissen en cyanidevisserij, waarbij cyanide wordt opgelost in water en in riffen wordt gespoten, terwijl andere bedreigingen komen door vervuiling en erosie.
Bedreigingen voor mangroven
Bedreigingen voor mangroven zijn overoogst, vervuiling en landopruiming voor landbouw en menselijke nederzettingen. Garnalenkwekerij leidt tot bijna onomkeerbare en economisch kostbare schade aan het gebied, wat nog zorgwekkender is omdat garnalenkwekerijen al na drie tot vijf jaar onrendabel worden. Mangrovevernietiging is ook gekoppeld aan koraalrifafbraak, omdat riffen de mangroven beschermen tegen sterke golven en stromingen die het fijne sediment waarop mangroven groeien wegspoelen.
Verlies van biodiversiteit
De Filippijnen worden beschouwd als een megabiodiversumland. Het heeft veel unieke flora en fauna; in feite is bijna de helft van zijn gewervelde landdieren en tot 60 procent van zijn vaatplanten uniek voor het land. De mate van biodiversiteitsverlies wordt weerspiegeld in enkele schokkende bevindingen. Vanaf 2006 werd iets meer dan 20 procent van de gewervelde soorten beoordeeld als bedreigd door de International Union for Conservation of Nature. Ongeveer 127 vogelsoorten worden als bedreigd beschouwd en de inheemse Filippijnse kaketoe, eenmaal wijdverbreid, is nu ernstig bedreigd.