Inhoud
Verticaal klimaat wordt gekenmerkt door een terrestrisch landschap dat dramatisch verandert met een toename van de hoogte. Terwijl bergen stijgen, verandert het klimaat eromheen op basis van hoogte. Verticale klimaten kunnen in alle delen van de wereld bestaan, maar zijn het meest uitgesproken in de tropen waar een met ijs bedekte piek zoals Kilimanjaro te zien is vanaf de hete graslanden die zich aan de voet van de berg bevinden.
Effecten van bergen
Bergketens die tot een aanzienlijke hoogte stijgen, hebben twee basiseffecten op circulerende luchtmassa's. Door de grote landmassa verliest de lucht warmte terwijl deze langs de zijkant van de piek stijgt. Naarmate de lucht wordt afgekoeld, verliest het zijn vermogen om water vast te houden en als gevolg daarvan kan verhoogde neerslag optreden.
Klimaatzones
De verschillende soorten flora en fauna die groeien en leven op berghellingen bestaan meestal in zeer verschillende klimaatzones. Deze zones zijn voornamelijk gebaseerd op hoogte, met veranderingen die nogal abrupt zijn. In Latijns-Amerika worden bijvoorbeeld de bergzones tierra caliente of 'heet land' genoemd. tierra templada, of 'gematigd land'; tierra fria, het 'koude land'; en tierra helado, of 'land van ijs', dat de eeuwige sneeuwgrens van de bergen bevat.
Bergketens
Grote bergketens die in noord-zuidrichting lopen, vertonen vaak meer uitgesproken effecten van verticale klimaatverandering. Dit komt omdat de formidabele muur van rots en steen een lange barrière vormt voor naar het westen bewegende luchtmassa's. Als gevolg hiervan is er veel opheffing van lucht en een daaropvolgende grote afgifte van vocht aan de westkant van de bergen. Ondertussen blijven de oostelijke flanken droog en rotsachtig.