Inhoud
- Dus waarom zijn beweeglijke cellen belangrijk?
- Wat houdt de celmotiliteit in?
- Eencellige organismen
- Hoe bewegen cellen?
- De Cytoskeleton en celbeweging
- Welke gidsen Cell Locomotion?
- Soorten celmotiliteit
- Meer voorbeelden van celmotiliteit
- Celmotiliteit: wat u moet weten
Bij het bestuderen van celfysiologie draait alles om hoe en waarom cellen zich gedragen zoals ze doen. Hoe veranderen cellen hun gedrag op basis van de omgeving, zoals delen in reactie op een signaal van je lichaam dat zegt dat je meer nieuwe cellen nodig hebt en hoe interpreteren en begrijpen cellen die omgevingssignalen?
Net zo belangrijk als waarom cellen zich gedragen zoals ze doen, is waarom ze gaan waar ze naartoe gaan, en dat is waar celmotiliteit binnenkomt. Cel beweeglijkheid is de beweging van de cel van de ene plaats naar de andere via het verbruik van energie.
Het wordt soms celmobiliteit genoemd, maar celmotiliteit is de meest correcte term en moet u wennen aan het gebruik.
Dus waarom zijn beweeglijke cellen belangrijk?
Je lichaam vertrouwt erop dat je cellen en weefsels goed functioneren om gezond te blijven, maar het vertrouwt er ook op dat die cellen en weefsels op het juiste moment op de juiste plaats zijn.
Denk er eens over na: je kon niet op je huidcellen vertrouwen om ziekteverwekkers uit je systeem te houden, bijvoorbeeld als ze niet goed georganiseerd aan de buitenkant van je lichaam. En uw niercellen? Veel geluk om ze goed te laten werken als ze niet goed georganiseerd zijn in uw nieren, waar ze uw bloed kunnen filteren.
Celmotiliteit helpt ervoor te zorgen dat uw cellen op de juiste plek komen. Dat is vooral belangrijk bij het ontwikkelen van weefsels. Vaak worden de stamvader, "stamachtige" cellen niet gevonden naast volledig volwassen cellen. Die cellen ontwikkelen zich tot rijp weefsel en migreren vervolgens naar waar ze naartoe moeten gaan.
Wat houdt de celmotiliteit in?
Denk bijvoorbeeld terug aan uw huidcellen. De buitenste lagen van huidcellen spelen enkele van de belangrijkste functies in uw lichaam. Ze vormen een waterdichte laag die vocht buiten en uw lichaamsvloeistoffen buiten houdt, ze helpen voorkomen dat ziekteverwekkers in uw lichaam komen en helpen uw lichaamstemperatuur te reguleren.
Maar hoe zit het met de voorlopercellen die zich ontwikkelen tot volwassen huidcellen? Ze worden gevonden in de diepere lagen van je huid en gaan dan naar de oppervlakte als ze volwassen worden.
Zonder celmobiliteit zou je huid dat niet kunnen zichzelf regenereren goed, wat verstrekkende gevolgen voor uw gezondheid zou hebben. En hetzelfde concept is van toepassing op andere weefsels: volwassen cellen die niet naar de juiste plek in je lichaam kunnen migreren, helpen je gewoon niet gezond te houden.
Eencellige organismen
Celmobiliteit is ook belangrijk voor eencellige organismen. Oké, dus je begrijpt waarom celmobiliteit belangrijk is bij dieren, planten en andere meercellige organismen. Maar hoe zit het met eencellige organismen, zoals bacteriën?
Migratie is ook cruciaal voor afzonderlijke cellen. Motiliteit maakt het bijvoorbeeld mogelijk dat bacteriën zich verplaatsen in de richting van voedingsbronnen en weg van schadelijke stoffen die ze anders zouden kunnen doden. Motiliteit helpt bacteriën langer overleven en blijven delen, zodat ze hun genen kunnen doorgeven aan de volgende generatie.
Hoe bewegen cellen?
Als je het hebt over mobiele mobiliteit, doen twee organellen het grootste deel van het werk: wimpers en flagella.
Cilia zijn kleine, haarachtige structuren die uit de cel steken. Ze worden aangedreven door motorische eiwitten en kunnen in een roei-achtige beweging heen en weer bewegen om de cel vooruit te stuwen. Cilia kan ook de omgeving verplaatsen in de omgeving van de cel. Bijvoorbeeld, de trilhaartjes op de cellen die uw luchtwegen bekleden, "roeien" voortdurend ongewenste deeltjes op en uit uw longen.
Bepaalde cellen, zoals zaadcellen en bacteriën, krijgen het grootste deel van hun mobiliteit via flagella. Flagella zijn zweepachtige structuren die bewegen als een propeller en de cel vooruit duwen. Ze laten cellen "wegzwemmen" van of naar stimuli.
De Cytoskeleton en celbeweging
Terwijl zowel cilia als flagella de cel direct kunnen voortstuwen, de cytoskelet, de groep structurele eiwitten die belangrijk zijn voor het behoud van de vorm van de cel, spelen ook een sleutelrol in de motiliteit van cellen.
In het bijzonder gebruiken uw cellen een eiwit dat wordt genoemd actine, een onderdeel van het cytoskelet, om de beweeglijkheid te bevorderen. Actinevezels zijn zeer dynamisch en kunnen korter of langer worden afhankelijk van de behoefte van de cellen. Langwerpige actinevezels in één richting terwijl ze in de andere worden teruggetrokken duwt de cel naar voren, waardoor de cel kan bewegen.
Welke gidsen Cell Locomotion?
Dus nu weet je hoe cellen bewegen, maar hoe weten ze waar ze heen moeten? Eén antwoord is chemotaxisof beweging als reactie op een chemische prikkel.
Cellen bevatten van nature speciale eiwitten, receptoren genaamd, die zich op het oppervlak van de cellen bevinden. Die receptoren kunnen omstandigheden in de cellenomgeving waarnemen en signalen doorgeven aan de rest van de cellen om deze kant op te bewegen.
Positieve chemotaxis bevordert beweging naar een stimulus. Het drijft de zaadcel naar de eicel, in de hoop op bevruchting. Je lichaam gebruikt ook positieve chemotaxis om "bestemmingen" in te stellen voor nieuw ontwikkelde cellen, zodat wanneer een pasgeboren cel op een bepaalde plaats in je lichaam komt, deze niet meer beweegt en daar blijft.
Negatieve chemotaxis betekent beweging weg van een stimulus. Bacteriën kunnen bijvoorbeeld proberen weg te gaan van schadelijke stoffen en in plaats daarvan naar een vriendelijkere omgeving zwemmen waar ze sneller kunnen groeien en zich delen.
Celmotiliteit kan ook vast in je cellen zitten, zodat cellen weten waar ze moeten bewegen op basis van hun genetica.
Soorten celmotiliteit
Nu je de basis kent van waarom en hoe cellen bewegen, laten we eens kijken naar enkele voorbeelden uit de echte wereld.
Neem de witte bloedcellen die deel uitmaken van uw immuunsysteem. De cellen werken door uw lichaam te circuleren, op zoek naar vreemde deeltjes die schadelijk kunnen zijn. Wanneer uw immuunsysteem iets schadelijk vindt, geeft het chemicaliën, cytokines, af op de plaats van infectie.
Die cytokines veroorzaken positieve chemotaxis. Ze trekken meer immuuncellen naar het gebied, zodat je lichaam een goede immuunrespons kan opbouwen.
Meer voorbeelden van celmotiliteit
Een ander belangrijk voorbeeld van celmotiliteit is weound healing. Gescheurd en beschadigd weefsel moet worden gerepareerd, dus schade aan uw weefsels vertelt uw lichaam om nieuwe cellen te maken om de beschadigde te vervangen. Eenvoudig nieuwe cellen maken is echter niet voldoende verhuizing over het gescheurde weefsel, waarbij de wond geleidelijk vult.
Een voorbeeld van een foutieve celbeweging is kanker. Normaal migreren uw cellen alleen naar gedefinieerde delen van uw lichaam. Je wilt dat ze migreren naar waar ze nodig zijn, en uit gebieden van het lichaam blijven waar ze niet nodig zijn.
Kankercellen overtreden echter de regels. Ze kunnen door de "grenzen" tussen weefsels tunnelen (de extracellulaire matrix genoemd) en aangrenzende weefsels binnendringen. Zo kan borstkanker bijvoorbeeld in de botten of hersenen terechtkomen of op plaatsen waar je onder normale omstandigheden zeker geen borstweefsel zou vinden.
Celmotiliteit: wat u moet weten
Hier is een algemeen overzicht van de belangrijkste punten om te onthouden:
Verwante onderwerpen over celbiologie: