De steekproefverdeling kan worden beschreven door de gemiddelde en standaardfout te berekenen. De centrale limietstelling stelt dat als de steekproef groot genoeg is, de verdeling ervan die van de populatie waaruit u de steekproef hebt genomen, benadert. Dit betekent dat als de populatie een normale verdeling had, de steekproef dat ook zal doen. Als u de populatieverdeling niet kent, wordt deze over het algemeen als normaal beschouwd. U moet de standaardafwijking van de populatie kennen om de steekproefverdeling te berekenen.
Tel alle waarnemingen bij elkaar op en deel het door het totale aantal waarnemingen in de steekproef. Een steekproef van hoogten van iedereen in een stad kan bijvoorbeeld waarnemingen hebben van 60 inch, 64 inch, 62 inch, 70 inch en 68 inch en de stad heeft een normale hoogteverdeling en standaardafwijking van 4 inch in zijn hoogten . Het gemiddelde zou (60 + 64 + 62 + 70 + 68) / 5 = 64,8 inch.
Voeg 1 / steekproefgrootte en 1 / populatiegrootte toe. Als de populatiegrootte erg groot is, bijvoorbeeld voor alle mensen in een stad, hoeft u slechts 1 te delen door de steekproefomvang. Bijvoorbeeld, een stad is erg groot, dus het zou gewoon 1 / steekproefgrootte zijn of 1/5 = 0,20.
Neem de vierkantswortel van het resultaat uit stap 2 en vermenigvuldig het dan met de standaarddeviatie van de populatie. Voor het voorbeeld is de vierkantswortel van 0,20 0,45. Vervolgens 0,45 x 4 = 1,8 inch. De standaardfout van de monsters is 1,8 inch. Het gemiddelde, 64,8 inch en de standaardfout, 1,8 inch, beschrijven samen de steekproefverdeling. De steekproef heeft een normale verdeling omdat de stad dat doet.