Wetenschappers en technici moeten vaak de concentratie cellen in een suspensie berekenen. Wanneer een patiënt bijvoorbeeld zijn bloed laat afnemen op het kantoor van een arts, kan het laboratorium bepaalde methoden gebruiken om te zoeken naar de hoeveelheid witte bloedcellen in een bepaald bloedvolume. Dit geeft de arts veel informatie over de gezondheid van haar patiënt, met name zijn immuunsysteem en of hij tegen een infectie of een andere ziekte vecht. Tests zoals deze kunnen zoeken naar veel andere cellen in bloed, evenals ruggenmergvocht en andere lichaamsvloeistoffen, zoals het aantal zaadcellen in sperma voor vruchtbaarheid. Wetenschappers berekenen ook celconcentraties van bacteriën, gisten en andere micro-organismen voor verschillende doeleinden, variërend van ecologisch onderzoek tot industriële technologieën. Een van de meest voorkomende technieken wordt ook onderwezen in veel biologiecolleges op universiteiten en gebruikt een apparaat dat een telkamer wordt genoemd.
Voordat de celsuspensie de telkamer in kan gaan, moet deze mogelijk worden verdund omdat deze duizenden of miljoenen cellen kan bevatten. In dat geval kunnen de cellen redelijkerwijs niet worden geteld. Gebruik een steriele pipet om het monster te verdunnen om tien microliter van de celoplossing in een reageerbuis met 90 microliter verdunningsmiddel te plaatsen. Het type verdunner hangt af van het type cel. Meng het goed. Deze oplossing is nu tien keer meer verdund dan het oorspronkelijke monster, dus de verdunningsfactor is 10-1. Label het. Herhaal dit meerdere keren, elke keer met een steriele pipet, totdat de oplossing voldoende verdund is. Als je het een tweede keer verdunde, was de tweede reageerbuis 100 keer meer verdund dan de oorspronkelijke oplossing, dus de verdunningsfactor was 10-2 enzovoort.
Mogelijk moet u verschillende verdunningen proberen om de juiste verdunningsfactor voor de telkamer te bepalen. Een telkamer is in feite een zeer kleine, heldere, rechthoekige doos met een precieze diepte en een precies rooster bovenaan. Het is ook bekend als een hemocytometer, of soms een hemacytometer. Het doel is dat de suspensie voldoende verdund is zodat wanneer deze in de telkamer wordt bekeken, geen cellen elkaar overlappen en ze op een uniforme manier over het rooster worden verdeeld. Pipetteer de verdunde suspensie die de cellen bevat in de put in de telkamer, waar deze zich via capillaire werking in de roosterkamer zal vestigen. Plaats de telkamer op het microscooppodium en bekijk deze met laag vermogen.
Het raster bevat vierkanten die zijn gemaakt van nog kleinere vierkanten. Selecteer ongeveer vier of vijf vierkanten, of hoeveel u ook nodig hebt om ten minste 100 cellen te tellen, in een patroon van uw keuze, zoals de vier hoeken en een middenvierkant. Als de cellen groot zijn, kunnen dit de grote vierkanten zijn, maar als de cellen klein zijn, kunt u in plaats daarvan de kleinere vierkanten kiezen.
Het specifieke volume van elk roostervierkant kan variëren door de fabrikant van de telkamer, maar vaak is de diepte van de kamer 0,1 millimeter, het oppervlak van de grote vierkanten is 1 vierkante millimeter en het gebied van de kleinere vierkanten is 0,04 vierkante millimeter. De grotere vierkanten hebben dan een volume van 0,1 kubieke millimeter. Neem in dit voorbeeld aan dat u in totaal 103 cellen in vijf vierkanten hebt geteld en dat u het oorspronkelijke monster hebt verdund tot de verdunningsfactor 10 was-2.
Als elk roostervierkant een volume van 0,1 kubieke millimeter heeft en vijf werden geteld, dan was het totale volume van de getelde kamer 0,5 kubieke millimeter en waren er 103 cellen. Verdubbeld om er 1 kubieke millimeter van te maken, zou het 206 cellen zijn. Een kubieke centimeter komt overeen met 1 milliliter, wat een nuttige meting is voor vloeistoffen. Er zijn 1.000 kubieke millimeter in een kubieke centimeter. Als er dus een kubieke centimeter of een milliliter suspensie was geweest, zou je 206.000 (206 x 1.000) cellen hebben geteld. Dit is hoe het eruit ziet als een vergelijking:
Volume rooster vierkant × aantal getelde vierkanten = totaal volume getelde suspensie
Aantal cellen ÷ volume getelde suspensie = aantal cellen per kubieke millimeter
Aantal cellen per millimeter in blokjes × 1000 = aantal cellen per milliliter
U moet rekening houden met elke uitgevoerde verdunning om de initiële oplossing telbaar te maken onder de microscoop. In dit voorbeeld is de verdunningsfactor 10-2. Om de initiële concentratie van de oplossing te berekenen:
Celtelling per milliliter ÷ verdunningsfactor = celconcentratie
Voor dit voorbeeld is het aantal cellen per milliliter 206.000 en wordt dat gedeeld door 10-2 (0,01) geeft een celconcentratie van 20.600.000 cellen per milliliter in het oorspronkelijke monster.