Voorzichtigheid en een degelijke wetenschappelijke praktijk vereisen dat meetinstrumenten worden gekalibreerd. Dat wil zeggen dat metingen moeten worden uitgevoerd op monsters met bekende eigenschappen voordat monsters met onbekende eigenschappen worden gemeten. Overweeg als voorbeeld een thermometer. Het feit dat een thermometer 77 graden Fahrenheit aangeeft, betekent niet dat de werkelijke temperatuur in de kamer 77 Fahrenheit is.
Voer ten minste twee metingen uit van monsters met bekende waarden. In het geval van een thermometer kan dit betekenen dat de thermometer wordt ondergedompeld in ijswater (0 graden Celsius) en in kokend water (100 graden Celsius). Voor een weegschaal of een weegschaal betekent dit het meten van gewichten met een bekende massa, zoals 50 gram of 100 gram.
Twee van dergelijke gegevenspunten zijn minimaal vereist, maar het oude axioma dat "meer beter is" geldt.
Construeer een grafiek van de kalibratiemetingen door de "bekende" waarde op de y-as en de "experimentele" waarde op de x-as te plotten. Dit kan handmatig worden gedaan (d.w.z. met de hand op ruitjespapier) of met behulp van een grafisch computerprogramma, zoals Microsoft Excel of OpenOffice Calc. Purdue University biedt een korte tutorial over grafieken met Excel. De Universiteit van Delaware biedt een vergelijkbare gids voor Calc.
Trek een rechte lijn door de gegevenspunten en bepaal de vergelijking van de lijn (de meeste grafische computerprogramma's noemen dit "lineaire regressie"). De vergelijking heeft de algemene vorm y = mx + b, waarbij m de helling is en b het y-onderschepping is, zoals y = 1,05x + 0,2.
Gebruik de vergelijking van de kalibratiecurve om metingen aan monsters met onbekende waarden aan te passen. Vervang de gemeten waarde als x in de vergelijking en los op voor y (de 'echte' waarde). In het voorbeeld uit stap 2 is y = 1,05x + 0,2. Dus een gemeten waarde van 75,0 zou zich bijvoorbeeld aanpassen aan y = 1,05 (75) + 0,2 = 78,9.