Een chemisch element wordt in het algemeen gedefinieerd als een stof die niet in kleinere delen kan worden afgebroken en die met andere elementen wordt gecombineerd om materie te vormen. Vanaf de publicatiedatum zijn er naar schatting 92 van nature voorkomende elementen in het universum. Hiervan is zwavel een van de meest onderzochte. Net als bij andere elementen is de functie van zwavel sterk gerelateerd aan de structuur ervan. Studenten die geïnteresseerd zijn in meer informatie over zwavel, kunnen een beter begrip krijgen door een 3D-atoomstructuur van het element te bouwen.
Maak de protonen. Zwavel is samengesteld uit 16 positief geladen protonen, die zich in de kern van het atoom bevinden. Om de protonen te maken, plaatst u een groot vel krant op de vloer van het werkstation. Selecteer 16 piepschuim ballen, leg ze op de krant en bedek ze met groene verf. Schud de randen van de krant af en toe een beetje, roteer de ballen en leg blootliggende plekken bloot. Zorg ervoor dat alle piepschuimballen volledig zijn geverfd voordat u ze opzij legt om te drogen.
Creëer de neutronen. De kern van het zwavelatoom bevat 16 neutronen, die geen lading leveren. Herhaal het proces beschreven in stap 1 om de neutronen te verven. Gebruik rood in plaats van groene verf om onderscheid te maken en leg ze opzij om te drogen.
Maak de elektronen. Zwavel bevat 16 negatief geladen elektronen, die buiten de kern roteren in een gebied dat bekend staat als de 'elektronenwolk'. Herhaal het proces beschreven in stap 1 om de elektronen zwart te schilderen en leg ze opzij om te drogen.
Vorm de kern. Gebruik een heet lijmpistool om de 16 groene en 16 rode piepschuimballen samen te voegen. Lijm de ballen aan elkaar in één grote massa, bevestig ze één voor één en laat ze volledig drogen voordat je er nog een toevoegt. De protonen en neutronen hoeven niet in een bepaalde volgorde te worden verbonden. In feite, hoe meer willekeurig de kern verschijnt, hoe realistischer deze zal zijn.
Bouw het eerste energieniveau. De elektronenwolk bestaat uit drie energieniveaus, waarvan de eerste twee elektronen bevat. Om het eerste energieniveau te vormen, snijd je een houten spies in drie gelijke stukken, bewaar je twee stukken en gooi je de derde weg.
Bevestig de houten spies aan de elektronen. Gebruik een scherpe schaar om een gat in een van de zwarte piepschuimballen te vormen. Doe een druppel hete lijm in het gat en duw een van de gesneden houten spiesjes erin. Houd de spies een paar seconden op zijn plaats en zet hem opzij om volledig te drogen. Herhaal dit stappenproces met een tweede zwarte piepschuimbal.
Bevestig de elektronen aan de kern. Gebruik een schaar om twee kleine gaatjes te maken in een van de piepschuim ballen van de kern. Doe een druppel hete lijm in elk van deze gaten en plaats de twee elektronenhoudende spiesjes die in stap 6 zijn ingebouwd. Houd de spiesjes op hun plaats totdat ze goed vastzitten en laat ze volledig drogen.
Bouw het tweede energieniveau. Het tweede energieniveau van zwavel bevat acht elektronen, gegroepeerd in vier paren. Om dit niveau te bouwen, snijd je vier spiesjes doormidden. Herhaal de processen beschreven in stap 6 en 7 om acht elektronen te bouwen en deze aan de kern te bevestigen. Plaats de elektronen in paren gelijkmatig rond de kern, voor het beste resultaat.
Bouw het derde energieniveau. Het derde en laatste energieniveau in een zwavelatoom bestaat uit zes elektronen, die in drie paren zijn gegroepeerd. Zes full-length houten spiesjes zullen worden gebruikt om deze elektronen aan de kern van het zwavelatoom te bevestigen. Herhaal de in stap 6 en 7 beschreven processen om zes elektronen te bouwen en op hun plaats te bevestigen. Plaats de elektronen in paren gelijkmatig rond de kern, voor het beste resultaat.