Inhoud
- Interessante Intertidal Zone Feiten
- Soorten dieren in de getijdenzone
- anenomes
- pranger
- mosselen
- Mariene Slakken
- krabben
- Zeesterren
- Vis
Intertidale zones, ook wel kustzones genoemd, zijn de gebieden waar de oceaan het land ontmoet. De steeds veranderende getijden maken dit gebied tot een ruwe omgeving om in te leven.
Bij eb moeten organismen in staat zijn om droge omstandigheden en de hitte van de zon te weerstaan. Tijdens vloed moeten flora en fauna worden aangepast om in zout water te leven en de golven te overleven.
Interessante Intertidal Zone Feiten
De getijdenzone bestaat uit vier delen: laag, midden, hoog en de sproeizone.
De lage zone wordt alleen blootgesteld tijdens de meest extreme eb, terwijl, zoals de naam al doet vermoeden, de spray zone is meestal een droge omgeving en wordt getroffen door de spatten van golven en wordt alleen ondergedompeld tijdens zeer hoge getijden of stormen. Bij eb kunt u elk van de zones identificeren op basis van de banden van verschillende biologische gemeenschappen.
Intertidale zones variëren in grootte, afhankelijk van de geografische locatie en de locatie van de maan. Vanwege de manenrelatie met de getijden van de oceaan zijn getijdenhoogtes kleiner dichter bij de evenaar, wat resulteert in kleinere intergetijdenzones. De Bay of Fundy in Canada heeft het grootste eb-vloedverschil ter wereld, met een lengte van 65 voet (20 meter).
Soorten dieren in de getijdenzone
Ondanks dat het een barre omgeving is, zijn veel dieren erin geslaagd zich aan te passen. Dieren en planten in de getijdenzone hebben een manier nodig om zichzelf te beschermen tegen waterverlies tijdens eb.
Algen en zeewieren die bestand zijn tegen de steeds veranderende omstandigheden om de meeste planten in de getijdenzone te vormen. Dieren zoals octopussen, grote vissen en vogels zoals scholeksters, aalscholvers, reigers en meeuwen bezoeken vaak intertidale zones om te voeden.
anenomes
Anemonen gebruiken hun stekende tentakels om kleine krabben, vissen en garnalen te vangen. Ze kunnen zowel seksueel als aseksueel reproduceren. Sommige anemonen leven in eenzame, terwijl anderen zich verzamelen in kolonies. Van kolonies anemonen is bekend dat ze tegen elkaar vechten.
Veel anemonen houden van de groene anemoon, Anthopleura xanthogrammica, krijgen hun kleur van fotosynthetische algen die erin leven, waardoor ze een extra voedselbron krijgen.
pranger
Zeepokken zijn een stationair organisme in de kuststreek. Na een aquatische jeugdfase, lijmen ze zich vast aan rotsen en blijven daar de rest van hun leven. Beweegbare schaalplaten, operculum genoemd (meervoud: opercula of operculums), open tijdens filtervoeding en paring, en sluiten dan nauw aan om de organismen te beschermen tegen uitdrogen en opgegeten worden door roofdieren.
Zeepokken staan bekend om de langste verhouding tussen penis en lichaam in het dierenrijk. Hun penis strekt zich tot acht keer hun lichaamslengte uit, zodat ze kunnen paren met hun buren.
mosselen
Intertidale zones hebben vaak verschillende mosselsoorten in verschillende zones. Net als zeepokken staan mosselen stil als volwassenen en voeren ze tijdens hoogtij filtervoeding.
Mosselen hechten zich vast aan een stevig substraat met behulp van hun byssusdraden. Door hun schelpen strak te sluiten en in geclusterde groepen te leven, kunnen ze bij eb het waterverlies verminderen.
Mariene Slakken
Zeeslakken hebben een harde schaal om ze te beschermen tegen de elementen. Maagdenpalm en veel zeeslakken zijn herbivoor en bewegen over de rotsen, grazende algen.
Welks of dogwinkles zijn roofdieren die gaten boren in de zijkanten van zeepokken en mosselen met hun radula.
krabben
Krabben hebben een hard buitenschild om uitdrogen te voorkomen. Krabben zijn meestal omnivoor of vleesetend en voeden zich met een aantal dingen, waaronder algen, zeepokken, schaaldieren, garnalen, kleine vissen en wormen. Heremietkreeften zoeken lege schelpen om zich in te verbergen voor extra bescherming.
Sommige krabben zoals heremietkreeften en decoratiekrabben sieren hun schild en schelpen met stukjes algen, spons, stenen en andere gevonden voorwerpen voor camouflage.
Zeesterren
Zeesterren, ook vaak zeester genoemd, zijn een belangrijk roofdier in de getijdenzone. Zeesterren gebruiken de kleine buisjes op hun benen om over de grond te bewegen en open schelpdieren los te wrikken.
De zeester straalt vervolgens een maagachtige zak uit hun mond om zijn maaltijd extern te verteren voordat hij het consumeert.
Vis
Kleine vissen worden vaak tijdens hoogwater in rotsbaden gewassen en moeten tot het volgende tij wachten om terug te keren naar de oceaan. Blenny, grondel en triplefins worden vaak aangetroffen in rockpools en laagwatergebieden. Vissen prederen op andere kleinere dieren en algen in de rotspoelen.