Inhoud
- Soorten reproductie
- Aseksuele reproductiemethoden
- Soorten dragers
- Tijdsbestek van de ontwikkeling van eieren
- Ouderlijke verzorging
- Reproductie functie
Reproductie en ontwikkeling zijn cruciaal voor het behoud van een soortpopulatie. Het reproductieproces is complex en varieert tussen verschillende families van dieren. Hoewel alle soorten zich op de een of andere manier voortplanten, verschillen de manier waarop de eieren worden bevrucht en de jongen in de wereld komen enorm. De groei en ontwikkeling van dieren varieert ook; sommige dieren doorlopen verschillende ontwikkelingsfasen.
Soorten reproductie
Aseksuele reproductie omvat één ouder zonder de fusie van sperma en ei. In wezen kloneert het vrouwelijke wezen zichzelf en kan een hele populatie creëren zonder de aanwezigheid van mannen. Aseksuele voortplanting is over het algemeen beperkt tot ongewervelde dieren, zoals wormen en bepaalde zeedieren zoals hydras en sommige soorten spons en koraal, evenals zeesterren en zee-egels. Bij afwezigheid van beschikbare mannetjes is aseksuele voortplanting echter ook gedocumenteerd in sommige soorten slangen en sommige haaien.
Seksuele voortplanting is daarentegen zeer favoriet in het dierenrijk. Seksuele voortplanting vereist een sperma om een ei te bevruchten, waardoor nakomelingen ontstaan. Dit kan gebeuren door fysiek contact of zoals in het geval van sommige zeeleven, zoals koralen, sperma kan worden gedragen door het water en bemesting kan veroorzaken. Sommige wezens vertonen zowel aseksuele als seksuele reproductie.
Seksuele voortplanting vereist meestal een man en een vrouw, maar er zijn hermafrodiete wezens in het dierenrijk. Sommige hermafrodieten - die mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen bezitten - wisselen later in hun leven van geslacht, terwijl sommige worden geboren met beide soorten geslachtsorganen.
Aseksuele reproductiemethoden
Er zijn verschillende soorten aseksuele reproductie. Sommige wezens, zoals de hydra, reproduceren zich door knoppen of poliepen te vormen die vervolgens vallen om een onafhankelijk organisme te vormen. Veel wormen, zee-egels, sponzen en zeesterren planten zich voort door refragmentatie. Wanneer een onderdeel wordt afgesneden of afgebroken, groeien nieuwe onderdelen terug en vormt een nieuw afzonderlijk wezen. In een andere methode, parthenogenese, ontwikkelt een onbevrucht ei zich tot een nieuw organisme; dit gebeurt meestal wanneer de omstandigheden ongebruikelijk zijn, zoals wanneer een populatie mannen mist om de eieren te bevruchten.
Soorten dragers
Fotolia.com "> ••• jack van een vogel met eieren afbeelding door mashe van Fotolia.comNaast seksuele en aseksuele categorieën, kunnen dieren ook worden gecategoriseerd door hoe ze hun jongen dragen. Oviparous (eierlaag) en viviparous (levende drager) zijn de wetenschappelijke namen voor elk van deze categorieën. Vogels zijn ovipaar, samen met de meeste vissen en reptielen. Haaien, pit adders en verschillende andere reptielen en amfibieën zijn levende dragers. Alle zoogdieren, met uitzondering van het vogelbekdier en zeer weinig anderen, zijn vivipaar.
Tijdsbestek van de ontwikkeling van eieren
In het geval van seksuele reproductie varieert de ontwikkeling van het embryo sterk. Een zwangerschap bij mensen duurt bijvoorbeeld ongeveer negen maanden, terwijl olifanten bijna twee jaar zwanger zijn. Oviparous wezens leggen hun eieren en wachten een specifieke tijd totdat ze uitkomen. Levende dieren hebben meestal het embryo in de baarmoeder ontwikkeld en de jongen worden vervolgens in de wereld geboren.
Ouderlijke verzorging
Fotolia.com "> ••• moeder- en babyafbeelding door stefanie van der vinden van Fotolia.comLevendige wezens in het wild kunnen blind, doof en haarloos worden geboren; anderen worden geboren die kunnen lopen of zwemmen. Oviparous wezens zijn echter vaak overgeleverd aan hun ouders terwijl ze zich in het ei ontwikkelen. Over het algemeen houden de ouders in het dierenrijk hun pasgeborenen of eieren nauwlettend in de gaten om hen tegen roofdieren te beschermen. Weinig soorten zorgen niet voor hun jongen; veel vissen en reptielen bewaken bijvoorbeeld de eieren onbevreesd totdat ze uitkomen.
De tijd dat een jong dier in de verzorging van zijn moeder blijft, is sterk afhankelijk van de soort. Vaak is het totdat de baby seksueel reproductief is, zodat hij een nieuwe partner kan vinden en zijn eigen gezin, roedel, kudde of andere structuur kan beginnen.
Reproductie functie
In de loop van de tijd, en met de verschillende reproductiemethoden, blijft het van vitaal belang voor de duurzaamheid van een soort om zich te kunnen voortplanten. Of de jongen nu een kloon van zijn moeder is of een embryo dat zich in een ei ontwikkelt, het is een nieuw lid van de soort.