Inhoud
De vijf principes van Gestalt zijn eenvoudige maar invloedrijke wetten van visuele perceptie, die voortkomen uit de Gestalt-theorie in de psychologie. De theorie verklaart dat, als bepaalde principes worden toegepast, mensen de neiging hebben om lay-out, structuur of "geheel" visueel waar te nemen over hun individuele eenheden. In essentie nemen mensen dan de hele structuur of het patroon over de som van de delen waar. Deze principes zijn populair geworden in veel disciplines, waaronder muziek, taalkunde en visuele kunst en vormgeving, omdat ze uitleg kunnen geven over de effecten op de menselijke perceptie tijdens communicatie .
Gelijkenis
Het principe van gelijkenis stelt dat als objecten of eenheden op elkaar lijken, ze visueel worden waargenomen als onderdeel van een groep, structuur of patroon. Als eenheden bijvoorbeeld overeenkomsten vertonen in kenmerken zoals vorm, kleur of grootte, groepeert de menselijke geest deze eenheden. Volgens dit principe wordt het visuele brandpunt datgene dat ongelijk of afwijkend is voor de anderen. Het principe van gelijkenis wordt zeer krachtig op gebieden zoals grafisch en webdesign.
Continuïteit
De goede voortzetting of continuïteit van de waarnemingswet stelt dat mensen relaties zoeken tussen eenheden en daarom vormen en lijnen zullen volgen voorbij hun eindpunten. De menselijke perceptie neigt ertoe de gecreëerde orde of het patroon voort te zetten in plaats van af te wijken van wat al is vastgesteld. De wet van continuïteit werkt met ruimtelijke patronen, maar ook door de tijd heen. In tegenstelling tot het horen van individuele noten, horen luisteraars bijvoorbeeld vaak een melodie.
Figuur en grond
Het figuur-grondprincipe houdt in dat menselijke perceptie een object scheidt van zijn omgeving. Een eenheid wordt ofwel gezien als ofwel een "figuur" - het object van focus - of de "grond" - het omliggende achtergrondgebied. Afhankelijk van kenmerken zoals een contrasterende kleur of grootte, beschouwt het oog deze figuren als gescheiden van de achtergrond. De "grond" of achtergrondruimte wordt ook vaak "negatieve ruimte" genoemd.
Nabijheid
De wet van nabijheid houdt in dat mensen de neiging hebben om visueel eenheden of vormen samen te groeperen als ze dicht bij elkaar staan. Items die ver van elkaar verwijderd zijn, worden als gescheiden beschouwd. Lezers zien bijvoorbeeld woorden - samengesteld uit lettereenheden - als gehelen, omdat de specifieke letters in elke groep dichter bij elkaar liggen. Wanneer er een opening of ruimte is, wordt de waarneming onderbroken en heeft de waarnemer een moeilijkere tijd om de organisatie of orde te achterhalen.
Sluiting
De wet van sluiting bestaat wanneer de menselijke perceptie de neiging heeft om complete, hele cijfers te zien, zelfs als er gaten of ontbrekende stukjes informatie zijn. Het menselijk brein heeft de neiging om hiaten te dichten en de ontbrekende informatie te verstrekken, vooral wanneer het patroon of de vorm bekend is. Om deze sluiting te laten plaatsvinden, moeten de gaten tussen het patroon of de vorm gemakkelijk worden opgevuld. Dit principe wordt gebruikt in cartoonanimatie om beweging tussen stilstaande beelden te creëren.