Inhoud
- Fossielen vormen zich alleen onder specifieke omstandigheden
- Niet alle fossielen zijn hetzelfde
- Mensen leren van fossielen
- Wetenschappers kunnen vertellen hoe oud ze zijn
- Werken met fossielen is geen exacte wetenschap
- Oudste fossielen zijn bacteriën
- Sommige fossielen zijn enorm
- Fossielen onthullen feiten over catastrofes
- Sorry, Cars Dont Run on Dead Dinosaurs
- Fossielen zijn een eindige bron
De gefossiliseerde overblijfselen van ooit levende organismen - dieren, planten en mensen - bieden wetenschappers een kijkje in het verleden. Fossielen hebben zowel paleontologen als liefhebbers al lang gefascineerd vanwege hun vermogen om een verhaal te vertellen over een lang verleden. De meeste fossielen tonen de vorm van activiteit van uitgestorven wezens en menselijke voorouders, maar sommige zijn afkomstig van soorten die tegenwoordig bestaan.
Fossielen vormen zich alleen onder specifieke omstandigheden
De meeste organismen die lang geleden zijn uitgestorven zijn nooit fossielen geworden: de omstandigheden moeten precies goed zijn. Veel fossielen vormen zich op de zeebodem, een dier sterft en zinkt of wordt naar de bodem van de oceaan geveegd, waar zijn lichaam wegrot. Na verloop van tijd hardt het sediment rond het bot uit en lost het bot op, waardoor een schimmel ontstaat. Het water zet langzaam zijn mineralen af in de schimmel, waardoor een fossiel ontstaat.
Niet alle fossielen zijn hetzelfde
Terwijl sommige fossielen het skelet van een lang dood wezen tonen, zijn anderen subtieler. Soms, toen een dinosaurus in modderige gebieden stapte, vulde zand de sporen voordat ze wegspoelden. Na verloop van tijd verhardt het zand en laat een fossiel van een voet achter, een spoorfossiel genoemd. Hieruit leren wetenschappers over het gedrag van uitgestorven soorten.
Mensen leren van fossielen
Of de fossielen van mensen of dinosauriërs zijn, ze kunnen wetenschappers veel leren over soorten en culturen die in het verleden bestonden. Wetenschappers gebruiken fossielen om weloverwogen gissingen te doen over de evolutie van verschillende soorten, en hoe het klimaat in vroeger tijden was.
Wetenschappers kunnen vertellen hoe oud ze zijn
Onderzoekers hebben een paar manieren om de leeftijd van een fossiel te bepalen, afhankelijk van de ruwe schatting van wanneer het is gevormd. Veroudering van met name oude fossielen vereist bijvoorbeeld datering met koolstof-14, een proces waarmee wetenschappers het radioactieve verval van elementen in het fossiel bestuderen. Wetenschappers kunnen recentere fossielen verouderen door een proces dat de moleculaire genetische klok wordt genoemd, die de verschillen in DNA vergelijkt tussen een fossiel en soortgelijke soorten die tegenwoordig leven. Omdat DNA snel vervalt, kan het alleen op oudere exemplaren worden gebruikt.
Werken met fossielen is geen exacte wetenschap
Omdat deze gefossiliseerde soorten niet meer bestaan, kunnen wetenschappers echt alleen maar raden naar de ware aard van de wezens waaruit ze zijn voortgekomen. Terwijl wetenschappers in voorgaande jaren dachten dat dinosaurussen op schaal werden gebracht, suggereren recente interpretaties van fossielen dat ze veren hadden.
Oudste fossielen zijn bacteriën
Wetenschappers die sedimentair gesteente op Groenland bestudeerden, vonden kleine grafietmicrodeeltjes waarvan wordt aangenomen dat ze de fossiele overblijfselen zijn van bijproducten geproduceerd door oude bacteriën, een van de vroegste levensvormen van 3,7 miljard jaar geleden.
Sommige fossielen zijn enorm
In 2017 ontdekten wetenschappers de overblijfselen van wat ze nu geloven dat het 's werelds grootste landdier is. Called Patagotitan mayorum, suggereren de gefossiliseerde overblijfselen dat het wezen met de lange nek 120 voet lang was en mogelijk 69 ton woog, meer dan 150.000 pond. Zelfs griezelige kriebels waren groter in de voorgeschiedenis. Universiteit van Manitoba paleontologen vonden de overblijfselen van een 28-inch lange trilobiet tijdens het zoeken naar fossielen in de buurt van Hudson Bay.
Fossielen onthullen feiten over catastrofes
Na een tijdje kwamen sommige gefossiliseerde soorten niet meer opdagen, wat suggereerde dat die soorten uitstierven. Wetenschappers dateren zo'n 65 miljoen jaar geleden en suggereren dat een gigantische meteoriet op de aarde is neergestort en veel van de soorten heeft gedood. Fossiele archieven bestaan ook voor de soort die deze gebeurtenis heeft overleefd en hoe het hun fysiologie heeft veranderd.
Sorry, Cars Dont Run on Dead Dinosaurs
Enorme huilende dinosaurussen creëerden geen fossiele brandstoffen. Het waren eerder microscopische organismen die diatomeeën worden genoemd. Fossiele brandstof, een niet-hernieuwbare hulpbron, gevormd uit deze kleine wezens die in grote aantallen sterven. Druk en temperatuur op de sedimentaire rots die hun overblijfselen bedekte, zette de resterende koolstof uit hun lichamen om in brandstof.
Fossielen zijn een eindige bron
Net als fossiele brandstoffen worden fossielen zelf steeds zeldzamer. Omdat het lang duurt voordat ze zich vormen en ze zich onder specifieke omstandigheden vormen, wordt het reservoir van fossielen op aarde steeds kleiner wanneer een wetenschapper er een uit de grond haalt.